“ျပင္လိုစိတ္ရွိဖိုလိုတယ္”
မိဘတိုင္း သားသမီးေတြကိုခ်စ္ၾကတယ္။ ဆင္စီးၿပီးျမင္းရံခ်င္ၾကတာ မိဘတိုင္းရဲ႕ဆႏၵပဲ။ လိမၼာယဥ္ေက်းတဲ့သားသမီးတိုင္းကို မိဘတိုင္းလိုခ်င္ၾကတယ္။ မိဘတိုင္းဟာ သားသမီးကို ခ်မ္းသာ ႀကီးပြား ထိပ္တန္းေရာက္ေစခ်င္ၾကတဲ့ ေစတနာရွိၾကတယ္။ အျငင္းပြားဖြယ္မရွိ။
ႏိုင္ငံသားတိုင္းလည္း မိမိတိုင္းျပည္ကို ႀကီးပြားတိုးတက္ေစခ်င္ၾကမွာျဖစ္သလို ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတိုး တက္ေစခ်င္မွာလည္း ေျမႀကီးလက္ခပ္မလြဲဘူလို႔ ယူဆတယ္။
“ျမန္မာျပည္ ဘာေၾကာင့္မြဲခဲ့ရသလဲ”
.svg.png)
ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္ေျပာခဲ့ၾကတာကေတာ့ တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္တယ္။ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကိုကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ တယ္။ မဆလ ေခတ္မွာမ်ားဆိုရင္ အႏွစ္ ၂၀- အႏွစ္၃၀ စီမံကိန္းေတြ ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္ေၾကာင္းေတြ ႏိုင္ငံပိုင္ မီဒီယာေတြမွာ မိုးလံုးျပည့္ မုသား၀ါဒေတြနဲ႔ လိမ္လည္လွည့္ ျဖားခဲ့ၾကတယ္။ နအဖ-န၀တ ေခတ္မွာ က်ေတာ့ ျမစ္ေတြ႔လွ်င္ တံတားဆင္၊ ျပည္ရြာ အေရာက္လမ္းေတြ ေဖါက္။ စိုက္ပ်ိဳးေရးတိုင္းျပည္မို႔ စိုက္ပ်ိဳးေရေတြရဖို႔ ေဆာက္လိုက္တဲ့ ဆည္ေျမာင္းတံမံေတြ၊ လုပ္လိုက္တဲ့ ဖြင့္ပြဲေ တြ။ ေရအားလွ်ပ္စစ္စက္ရံုေတြ တည္ေဆာက္လို႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမီးလင္းလိုက္တာလည္း သတင္းစာ ေတြက ဓါတ္လိုက္မတတ္ပဲ။ လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီးက ဆို ဓါတ္အားေတြပိုလို႔ တရုတ္ကုိေရာင္း တာတဲ့။ သစ္တစ္ပင္ခုတ္ ေထာင္သံုးႏွစ္လို႔ ဆိုင္းဘုတ္ေတြတင္ထားၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုးက သစ္ေတာေတြ ကိုျပဳန္း ေအာင္ ေရာင္းစားခဲ့တာလည္းဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြပဲေလ။ ေရေပၚေရေအာက္ ေျမေပၚေျမေအာက္ ရတနာ ေတြကို ေရာင္းစားရံုမက ေတာင္သူလယ္သမားေတြဆီက လယ္ယာေျမေတြကို အလကား သိမ္းပိုက္ခဲ့တာက ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ပဲ။
ႏိုင္ငံတကာအခင္းအက်င္းနဲ႔ ပညာတတ္ေတြ ပညာရွင္ေတြရဲ႕အႀကံဉာဏ္ကို ယူရေကာင္းမွန္း မသိပဲ စစ္တကၠသိုလ္ေတြက ဆင္းတဲ့ ဗိုလ္ေတြက အဌာရႆ ၁၈ ရပ္ကိုကၽြမ္းက်င္တယ္။ စစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ ေတြ အုပ္ခ်ဳပ္မွ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားမယ္လို႔ တလြဲထင္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္လိုက္ၾကတာႏွစ္ေပါင္း ၆၀လည္း ၾကာေရာ ဗမာတစ္ျပည္လံုး ထိုင္းႏိုင္ငံကိုထြက္ၿပီး ကၽြန္ခံရေတာ့တယ္။ တတိုင္းျပည္လံုးစာမတတ္၊ လူစဥ္ မမီ၊ ကုစရာေဆးမရွိ၊ မီးမရွိ၊ ေရမလာ လမ္းေကာင္းမရွိ၊ ခိုးမွစားရတဲ့ ဗမာ၀န္ထမ္းေလာကႀကီးအျဖစ္ အက်င့္ စာရိတၱေတြ လံုး၀ပ်က္စီးသြားခဲ့ၾကရတယ္။ ကမာၻ႔ကၽြန္အထုတ္လုပ္ဆံုး တိုင္းျပည္ျဖစ္သြား ခဲ့ေပ မယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ခ်မ္းသာခ်က္ကေတာ့ ကမာၻ႔ ဘဏ္ေတြမွာ လူသိရွင္ၾကား ၁၁ ဘီလီယံတဲ့။ အျခားပိုင္ဆိုင္ ၾကြယ္၀မႈေတြ ေရတြက္မကုန္။ တိုးတိုးတစ္မ်ိဳး က်ယ္က်ယ္တစ္ဖံု မရိုးႏိုင္တဲ့နည္းေတြနဲ႔ဘုန္း ထားၾကတာေတြ ေနာက္ထပ္ေပၚလာအံုးမွာပါ။
.svg.png)
“ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမရရွိခဲ့”
ျမန္မာျပည္မွာ ျမန္မာျပည္ကိုတိုးတက္ေအာင္ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြမရွိခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ ေ ကာင္းျဖစ္ခြင့္ကိုမေပးခဲ့ၾကတာပါ။ ဥပမာ ျမန္မာသမိုင္းထဲက ကေနာင္မင္းသားႀကီး၊ လြတ္လပ္ေရးအႀကိဳကာလတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တို႔လို တကယ့္လူေတာ္ ေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ကံဇာတာက မင္းေကာင္း စံခြင့္မျပဳခဲ့။ တိုင္းျပည္သာယာခြင့္မရွိခဲ့။ အသိပညာမၾကြယ္၀တဲ့ လူအႏၶေတြ လက္ထဲကိုျမန္ မာျပည္ က်ေရာက္ခဲ့ရလို႔ျဖစ္တယ္။
“ျမန္မာျပည္အေပၚမွာ ပက္ပက္စက္စက္အႀကံအစည္”
လြတ္လပ္ေရးအႀကိဳကာလမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ အာဇာနည္းေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ လုပ္ႀကံခံခဲ့ရတယ္။ ဒီေနာက္အာဏာရွင္ေတြကိုေထာက္ျပ ေတာ္လွန္တဲ့ အာဇာ နည္ေခါင္းေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေတြ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ၾက ရတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ကိုဘုန္းဘုန္လဲေစခဲ့တဲ့ ရွစ္ေလး လံုး လူထုအံုၾကြမႈကေန၂၅ ႏွစ္တိုင္ လူစြမ္းလူစ ရွိသူေတြ ကို အမႈန္႔ေခ်ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာမွ ဒို႔တာ၀န္ အေရး သံုးပါးနဲ႔၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးဆိုတာ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ထာ၀စဥ္ ႀကီးစိုးေရး ဆိုတာ ျမန္မာတိုင္းသိလာခဲ့ၾကတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေလာက္အတြင္းတိုင္းျပည္ေျပာင္းလဲလိုတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အသက္ေတြ၊ ရဟန္သံဃာ ေတာ္ေတြ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘ၀ေပါင္းမေရ တြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရတယ္။
မျဖစ္သာေတာ့တဲ့အဆံုး အေျပာင္းအလဲ ကာလတစ္ခုကို ျဖတ္သန္းဖို႔အတြက္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္း ပံုဆိုတာကို ၁၃ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေရးဆြဲခဲ့တယ္။ နာဂစ္မုန္းတိုင္းတိုက္လို႔ ႏိုင္ငံသားေတြ သိန္းခ်ီၿပီး အသက္ ေသခဲ့ၾကလို႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုး၀မ္းနည္းပူေဆြးေနၾကခ်ိန္မွာ တကမာၻလံုးက အကူညီေတြကို လက္မခံပဲပိတ္ ပင္ခဲ့တယ္။ တိုင္းသူျပည္သား ၈၀ ရာခိုင္ႏုန္းေက်ာ္ ေထာက္ခံတယ္ဆိုၿပီး အတည္ျပဳလိုက္တယ္။ အဲဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒဟာ တိုင္းျပည္အနာဂတ္ တိုးတက္ေရး အတြက္မဟုတ္ပဲ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ကမာၻတည္သေရြ႕ ျမန္မာျပည္ကို တရား၀င္ ဖ်က္ဆီး အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ျဖစ္ေအာင္ ေရးဆြဲထားတာကေတာ့ ေနာက္ဆံုးအာဏာရွင္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြထဲက ပက္စက္မႈပဲျဖစ္ပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္စရာမရွိတဲ့ ယုတ္မာပက္စက္မႈႀကီးျဖစ္တယ္။
.svg.png)
“ေျပာင္းလဲလိုစိတ္”
၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ကေန ၁၉၆၀ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ အဆင့္အျမင့္ဆံုးတကၠသိုလ္၊ အဆင့္ အျမင့္ဆံုး ေလယာဥ္ကြင္း ေတြ ကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၿပီး ကမာၻမွာ ဆန္စပါးအတင္ပို႔ဆံုးတုိင္းျပည္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ စကၤာပူ ေခါင္းေဆာင္ လီကြန္ယု က ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀ မွာ ျမန္မာျပည္ ကိုမွီေအာင္လိုက္ရမယ့္လို ႀကိမ္း၀ါးအတုယူၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပံုစံ ကြာလမ္လာမ္ပူၿမိဳ႕ေတာ္ကိုေတာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ရတယ္။ ခုေတာ့ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ျဖစ္သြားခဲ့ ၿပီး။ အဆင့္ျမင့္လူမ်ိဳး အဆင့္ျမင့္တိုင္းျပည္ကေန အဆင့္နိမ့္တိုင္းျပည္၊ ကၽြန္ထုတ္လုပ္တဲ့တိုင္းျပည္ျဖစ္ ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေျပာင္းလဲမွ ျဖစ္ မွေတာ့ မယ္။ ငါတို႔ ၀ါးၿမိဳထားသမွ် ငါတို႔ ဆုတ္ကိုင္ထားသမွ် လႊတ္သင့္ၿပီ၊ အရပ္သားေတြ တလွည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ပါေစ၊ စစ္သားက စစ္သားအလုပ္ကိုပဲ လုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ ရိုးရွင္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကို ဦးစြာ ေမြးျမဴၾက ရပါေတာ့မ ယ္။ ေမြးျမဴသင့္ၿပီလို႔လည္းယူဆပါတယ္။
“အားလံုးေျပာင္းရမယ္”
အုပ္ခ်ဳပ္ခံအျဖစ္ သားစဥ္ေျမဆက္ေနလာခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြအားလံုးကလည္း အမိန္႔ ေပးမွ လိုက္နာတတ္တဲ့စိတ္ဓါတ္ေတြကိုေဖ်ာက္ပစ္ရပါမယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ စည္းကမ္းရွိစြာေန ထိုင္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြ စတင္က်င့္သံုးၾကရပါမယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားေတြဟာ ညေန၆နာ ရီ ႏိုင္ငံေတာ္ အလံခ်ခ်ိန္ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းဖြင့္ခ်ိန္မွာ သြားလာလႈပ္ရွားေနတာ၊ စကားေျပာေနတာေတြ အားလံုးရပ္ပစ္ ပါတယ္။ ထိုင္ေနရာက အကုန္မတ္တပ္ရပ္ပါတယ္။ အလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ စည္းလံုးညီ ညြတ္မႈျမင္ကြင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ က်င့္သံုးၾကတဲ့ အေလ့အထေကာင္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြ မွာမ်ားဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆံုးတာနဲ ့ထိုင္းကိုခ်စ္ရင္ ထိုင္းကိုကာကြယ္ပါ၊ ႀကိဳးစား ၾကပါ၊ ညီညြတ္ၾကပါ လို႔ ညာသံေပးေအာ္ၾကပါတယ္။
ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြဟာ လမ္းသြားရင္းေဆးလိပ္မေသာက္ၾကသလို လမ္းသြားရင္လည္းဘယ္အမႈိက္ ကိုမွ မျပစ္ၾကဘူး။ လကၼ၀က္ေလာက္ပဲရွိတဲ့ ကားလက္မွတ္ျဖတ္ပိုင္ကိုပင္ အမႈိက္ပံုေတြ႔မွ ျပစ္ၾကပါတယ္။ မိမိစားေသာက္လာတဲ့ ဗူးခြံေတြ အိပ္ခံြေတြကို အမႈိက္ပုံးကိုမေတြ႔မခ်င္း မျပစ္ၾကတာေတြကို က်ေနာ္တို႔ အတုယူၾကရပါမယ္။ လမ္းသြားရင္ကြမ္းေသြးေတြ ေထြးတတ္တဲ့ျမန္မာေတြ၊ ေဆးရံုနဲ ့ရံုးေတြမွာကြမ္းတြံ ေ ထြး ေတြ နီရဲေအာင္ ေထြးတတ္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအေနနဲ႔ အေတာ္ႀကိဳးစားရမယ့္အက်င့္ဆိုး ေတြျဖစ္ ပါတယ္။ စကားခ်ပ္အေနနဲ႔ျဖည့္ေျပာရရင္ “လြတ္လပ္ၿပီဆိုၿပီးေတာ့ လမ္းေပၚတက္ၿပီး ေဆးရိုးလွမ္းလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ကိယ့္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး အတြက္မထိခိုက္ေစရတဲ့လြတ္လပ္မႈမ်ိဳးျဖစ္ရမယ္” လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႔ ခြန္းမွာနားဆင္ဖူးတယ္။
ေရႊျမန္မာေတြဟာ ကိုယ္သံုးစြဲတဲ့ အသံုးအေဆာင္ အစားအေသာက္ေတြ ေၾကာင့္ မိမိပတ္၀န္က်င္ ကို မညစ္ပတ္ေအာင္ေနထိုင္တတ္ေအာင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ၀န္ေလးေနၾကမယ္ဆိုရင္…. လက္ညွိးညႊန္ရာ ေရႊေခ်ာင္းျဖစ္ေနၾကတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အာဏာကိုစြန္႔လႊတ္ဖို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ဆို တာ မျဖစ္ႏိုင္လို႔ မွတ္ရမယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အမူအက်င့္ဆိုးေတြဟာ ေျပာင္းလဲရခက္လို႔ မဟုတ္ လား။
သယံဇာတ ဟုတ္တိပတိမထြက္ေပမယ့္ စနစ္ေကာင္းၿပီး လူေတြ စည္းကမ္းရွိၾကလို႔ လူတိုင္း ကားစီးႏိုင္တယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားတိုင္း အခမဲ့ေဆး၀ါးကုသခြင့္ရွိတယ္။ မူလတန္းပညာကိုလူတိုင္းအခမဲ့ သင္ၾကားခြင့္ရတယ္။ မူလတန္းေက်ာင္းတိုင္းမွာ ကေလးတိုင္း ႏို႔နဲ ့စြတ္ျပဳတ္ေတြ သစ္သီေဖ်ာ္ရည္ေတြ အခမဲ့ေန႔တိုင္း စားေသာက္ၾကရတယ္။ အာဟာရျပည့္၀ေနတဲ့ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြဟာ လူစဥ္မွီလို႔။ အျခား အတုယူစရာေတြလည္းေျမာက္မ်ားစြာ ထိုင္းမွာရွိတယ္။ အယင္တုန္းက ဂ်ပန္ငပု ေတြလို႔ေခၚခဲ့ၾကတယ္။
ခုေတာ့ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ၿပီး လူစဥ္မမီျဖစ္ကုန္ၿပီ။
အေတြအေခၚေတြ၊ အယူအဆေတြ၊ အစြဲအလန္းေတြကို အလႊာစံုက အလုံးစုံ ေျပာင္းႏိုင္မွ ျမန္ျမန္ ေျပာင္းမွ တန္ကာက်ေတာ့မယ္လို႔ ခံယူၾကရပါေတာ့မယ္။ အားလံုးေကာင္းဖို႔ အားလံုးေျပာင္းမွ ျဖစ္ေတာ့ မယ္လို႔ ရဲရဲႀကီး ဆံုးျဖတ္ၾကပါစို႔။ ။
ေက်ာ္ေသာင္း
No comments:
Post a Comment