Monday 30 September 2013

“က်ေနာ္တို႔ ဘာမွ မလုပ္ပဲေနျခင္းသည္သာအႏၱရာယ္အကင္းဆံုးျဖစ္ေခ်မည္”



                “က်ေနာ္တို႔ ဘာမွ မလုပ္ပဲေနျခင္းသည္သာအႏၱရာယ္အကင္းဆံုးျဖစ္ေခ်မည္”

   လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးကို တရားမ၀င္ ဆင္စြယ္ေရာင္း၀ယ္ေရးလို၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးတိုက္ ဖ်က္ေရးလို အင္တိုက္အားတိုက္မလုပ္မခ်င္း၊ တိတိ က်က်ျပတ္ျပတ္သားသားမလုပ္မခ်င္း လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးဟာ ဒီကမၻာေပၚကေပ်ာက္ကြယ္သြား စရာမရွိ။ လက္ရွိအေျခအေနမွာ လူကုန္ကူးမႈက ပေပ်ာက္ဖို႔ေနေနသာသာ ေလွ်ာ့နည္းလာျခင္းေ တာင္ မရွိဘူး။ က်ေနာ္တို႔ပဲ တစ္ေန႔မဟုတ္တစ္ေန႔ အျပတ္အရွင္းခံရလိမ့္မယ္။
         သတၱ၀ါတိုင္းဟာ မိမိအသက္နဲ႔မိမိဘ၀ကိုခင္တြယ္ၾကတာခ်ည္းပါ။ အတၱသမားေတြမ်ားၿပီး အတၱ/ပရမွ်တစြာေနထိုင္က်င့္ႀကံလိုသူကနည္းပါးတယ္။  မိမိလုပ္ကိုင္ေနတာကို ေနာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးသူဟူသမွ်ကို ရန္သူအျဖစ္သတ္မွတ္ၾကတယ္။ အာဏာ နဲ႔လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိၾကသူေတြဟာ သူတို႔အခြင့္အာဏာ ကိုသံုးၿပီး သူတို႔ ဘ၀ႀကီးပြားခ်မ္းသာဖို႔အတြက္ မသမာမႈမ်ိဳးစံုသံုးၿပီးျပဳမူတတ္ၾကတယ္။ ကမာၻေပၚမွာ အာဏာရွိသူနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး မတရားစီးပြားရွာ သူူဟူသမွ် အခ်မ္းသာဆံုးလူေတြျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။    ဒီလူေတြကိုယ္တိုင္လည္း မတရားမွန္းသိၾကမွာပါ။ ဒါေပမယ့္အလုပ္ျဖစ္ၾကတယ္။ မတရားမႈနဲ႔လာဘ္ေပး ယူမႈေတြက ကမာၻေနရာအႏွံ႔ မွာျဖစ္ေနတယ္။ ပေပ်ာက္ေအာင္ႀကိဳးစားေနၾကတယ္ဆိုေပမယ့္ အေခ်ာင္ရတဲ့ ဒီလာဘ္စားမႈႀကီးေတြက ကမာၻေပၚက  ေပ်ာက္ကြယ္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္။

 “ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ကယ္တင္ထားခဲ့တဲ့ လူကုန္ကူးခံခဲ့ၾကရတဲ့သံုးသုတ္ျပန္ၾကေတာ့မယ္”
     ပထမ တစ္သုတ္က ၂၀၁၃ ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔က မဟာခ်ိဳင္မွာ အင္ဒိုေလွေပၚကိုတင္အံ့ဆဲျမန္မာ   အလုပ္သမား ၇ဦး(မ၂+က်ား၅)ကိုပြဲစားရဲ႕အခန္းထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ထားစဥ္မွာ လက္ပူးလက္ၾကပ္မိခဲ့တာပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အစိုးရရံုးေတြ အကုန္ ပိတ္ထားတဲ့ ပီမိုင္(ႏွစ္သစ္ကူး)ကာလအခ်ိန္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီေပး ခဲ့တဲ့့ ထိုင္းအစိုးရလူကုန္ ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖြဲ႔ DSI ကို အထူးေက်းဇူးတင္ခဲ့ရပါတယ္။
         ဒုတိယအသုတ္က၂၀၁၃ မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔က မေလးရွားနယ္စပ္ ကတန္ငါးဖမ္းေလွမွာ၆လၾကာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ ရတဲ့ ကယ္တင္သူ ၁၅ဦးထဲ၂ဦးနဲ႔ တတိယအသုတ္ျဖစ္တဲ့ ၂၀၁၃ ခု ဧၿပီလ၇ ရက္ေန႔က ထိုင္းအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔ AHTD နဲ႔ကယ္တင္ခဲ့တဲ့ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေခါင္ဒဲန္ေလွဆိပ္ က သြားေရာက္ ကယ္ထုတ္ခဲ့တဲ့ ပင္လယ္ထဲမွာ ၁၁ လၾကာ အလုပ္ လုပ္ေနခဲ့ရတဲ့အလုပ္သမား၃ဦးတို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီသံုးသုတ္ထဲက စုစုေပါင္း ၁၀ဦး  ျပန္ပို႔ခံၾကေ တာ့  မွာျဖစ္ပါတယ္။
           ပထမအသုတ္ ျဖစ္တဲ့ မဟာခ်ိဳင္မဲေခါင္ငါးဖမ္းေလွဆိပ္က ပြဲစားအခန္းမွာ လက္ပူးလက္ၾကပ္မိခဲ့ေပမယ့္ ပြဲစားနဲ႔ငါးဖမ္းေလွပိုင္ရွင္ေတြဟာ မဟာခ်ိဳင္ရဲစခန္းကို တစ္ေခါက္သာ လာခဲ့ၾကရပါတယ္။ အခ်ဳပ္လည္း မက်ခဲ့ရသလို တရားရံုးကိုလည္း တစ္ႀကိမ္တစ္ေခါက္မွလာစရာမလိုခဲ့ပါ။ အလုပ္သမား၇ဦးကေတာ့ ပထုန္ဌာနီ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲမွာ ၉လၾကာမွ ျပန္ပို႔ခံရေတာ့တယ္။
           ဒုတိယအသုတ္ ျဖစ္တဲ့၊ မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔က ကတန္ငါးဖမ္းေလွဆိပ္မွာ ကယ္ထုတ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ သမားေတြဆိုလည္း ယခုတိုင္ ရေနာင္းကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲမွာ အမႈရင္ဆိုင္ေနၾကရဆဲျဖစ္တယ္။ အခုျပန္ရမယ့္ ၂ ေယာက္မွာ တစ္ဦးက HIV ေရာဂါေ၀ဒနာသယ္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ပြဲစားေတြ ၀ိုင္းရိုက္သတ္လို႔ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားသူျဖစ္တယ္။ သူတို႔နဲ႔အတူတူေရာင္း စားခံခဲ့ၾက သူ ေတြကေတာ့ လူသတ္ဂိုဏ္းႀကီးနဲ႔ဆက္ႏြယ္ေနတာေၾကာင့္ ဘယ္ေတာ့ျပန္ရမယ္ဆိုတာ အတိအက်ေျပာဖို႔ အေတာ္ခက္ခဲပါတယ္။ ခုျပန္ရမယ့္အလုပ္သမား၂ဦးဟာ ပင္လယ္ထဲမွာ၆လနဲ႔ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ထဲမွာ ၆လ  စုစုေပါင္း၁ႏွစ္ အခ်ိန္ကုန္သြားခဲ့တယ္။
           လူသတ္မႈ၊ အဓမၼျပဳက်င့္မႈနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနၿပီး လူကုန္ကူူမႈဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ကို ရာဘာေတာထဲမွာ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ဖမ္းတဲ့ ဒီရာဇ၀တ္မႈႀကီးမွာေတာင္မွ အလုပ္သမားေတြက တရားရံုးကို ၇ႀကိမ္တက္ေရာက္ ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ၾကေပမယ့္ ငါးဖမ္းေလွပိုင္ရွင္သူေဌးကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေခါက္မွ  ေရာက္မ လာခဲ့ေသးဘူးလို႔  အလုပ္သမားေတြက ေျပာျပၾကပါတယ္။
           တတိယအသုတ္ျဖစ္တဲ့ ဧၿပီလ၇ ရက္ေန႔က ကယ္ထုတ္ၾကတဲ့ေခါင္ဒဲန္ငါးဖမ္းေလွဆိပ္က အလုပ္သမား ၃ ေယာက္ကေတာ့ ငါးဖမ္းေလွေပၚမွာ ၆လနဲ႔ ပထုန္ဌာနီကယ္ ဆယ္ေရး စခန္းထဲမွ ၅လ စုစုေပါင္း၁၁လအခ်ိန္ၾကာ သြားခဲ့ၾက တယ္။ ေလွပိုင္ရွင္နဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံက နာမည္ႀကီး လူကုန္ကူးမႈတိုက္ ဖ်က္ ေရးအင္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔က၀န္ထမ္းနဲ႔ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲက အႀကီးဆံုးပုဂၢိဳလ္တို႔ပူးေပါင္းၿပီး အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကို တစ္ လ ဘတ္ေငြ ၄,၅၀၀ႏုန္းနဲ႔ မယူမေနရ သေဘာတူလက္မွတ္ ထိုးခိုင္းလိုက္ၾကတယ္။       တရားရံုးကို ေလွပိုင္ရွင္သူေဌးတစ္ခါမွမလာခဲ့ပဲ ငါးဖမ္းေလွရဲ႕ ပဲ့နင္းသာလာပါတယ္။

          တရားရံုးမွာထြက္ဆိုရတာက မိမိသေဘာနဲ႔မိမိလာၿပီးအလုပ္လုပ္တယ္။ သူေဌးသြားေခၚ တာ မဟုတ္ဘူး။ ဗမာပြဲစားေတြလာၿပီး ေလွေပၚမွာလာထည့္တာျဖစ္တယ္။ လုပ္အားခကို လာသြင္းတဲ့ ပြဲစားေတြကို လုပ္ငန္းရွင္ေတြကရွင္းၿပီးျဖစ္တာေၾကာင့္ သူေဌးမွာအျပစ္မရွိဘူးဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္ဆိုပဲ။ ထိုင္းမွာက်င့္ သံုးတဲ့ လူကုန္ကူူးမႈဥပေဒက  ရွင္းေနတာပဲ။
            လူကုန္ကူးမႈ၊ မတရားကၽြန္ျပဳမႈေတြကို က်ဴးလြန္ၾကတဲ့လူကုန္ကူးတဲ့ဂိုဏ္းအဖြဲ႔ေတြဟာ တစ္နာရီ ေတာင္မွ အခ်ဳပ္ခန္းထဲကို မ၀င္ရဘူး။  လူကုန္ကူးခံရတဲ့ျမန္မာအလုပ္သမားေတြမွာက်ေတာ့ ၀င္ေငြလည္းမရွိပဲ၊ သၾကားနဲ႔ခ်က္ထားတဲ့ ခ်ိဳအီအီထိုင္းအစားအစာေတြကိုစားၿပီး တစ္ဘက္သတ္ အမႈရင္ဆိုင္ေနခဲ့ရၿပီး အခ်ိန္ကုန္လူပမ္းကာ ေနရပ္ရင္းကိုျပန္ပို႔ခံခဲ့ၾကရတယ္။ အမႈကိစၥအတြက္ ကုန္သြား ခဲ့တဲ့အခ်ိန္အတြက္ နစ္နာေၾကး တစ္ျပားမွ ရေလ့မရွိၾကဘူး။
        ထိုင္းႏိုင္ငံအလုပ္သမားဥပေဒမွာ တရားမ၀င္အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းမိလို႔ရွိ ရင္ ေထာင္ဒဏ္ ၄၅ ရက္ခ်မွတ္ၿပီး နယ္စပ္ ကိုျပန္ လည္ပို႔ေဆာင္တယ္။   အဲဒီတရားမ၀င္အလုပ္သမားကို ခိုင္ေစတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ကို ေထာင္ဒဏ္နဲ႔ေငြဒဏ္ ခ်မွတ္ႏိုင္ တယ္လို႔ျပဌာန္းထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔ မွာေတာ့  တရားမ၀င္ အလုပ္သမားေတြကိုသာ ဥပေဒအတိုင္းျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ၿပီးေတာ့ တရားမ၀င္ ခိုင္ေ စတဲ့ ဘယ္သို႔ ေသာ ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ကုိမွ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းမ်ိဳးမၾကားဖူးပါ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ ကိုယ္လာၿပီး ကၽြန္ျပဳခံေနၾကတာ။ ဘာ့ေၾကာင့္ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ကိုအေရးယူမတုံုး။ ရွင္းေနတာ ပဲ။
      မဲေဆာက္ျမ၀တီနယ္စပ္ကို ရာခ်ီတဲ့ဖမ္းဆီခံျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ေန႔တိုင္း ထိုင္းကျပန္ပို႔ေန တယ္။ ျပန္ပို႔ခံရသူတိုင္း ျမ၀တီကိုေျခခ်ခြင့္  တစ္ေယာက္ကို ဘတ္ေငြ ၁၅၀၀ ေပးရတယ္။ ေကာ့ေသာင္း၊ ဘုရားသံုးဆူ၊ ျမ၀တီနဲ႔၊ မယ္ဆိုင္ နယ္စပ္မွာတာ၀န္က်တဲ့ ၀န္ထမ္းေတြဟာ လူကုန္ကူးသူေတြကို မဖမ္းခ်င္လို႔သာလြတ္ေနတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးကို မလုပ္ပဲေနျခင္းက သာ အသက္ရွည္ရာအနာမဲ့ေၾကာင္းျဖစ္ခ်ိမ့္မည္ဟု။   
                                                                                         ေက်ာ္ေသာင္း  

Sunday 29 September 2013

“ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ျမန္မာအဆိ္ုေတာ္ေတြကို အားေပးခြင့္ရသြားတယ္”

 စက္တင္ဘာ ၃၀ ခရမ္းသားေလး
         ထိုင္းႏိုင္ငံလွခ်ပူရီၿမိဳ႕ တလာစီမြန္ (အသီးအႏွံေရာင္းတဲ့ေစ်းႀကီး)  တြင္  စက္တင္ဘာ၂၈ရက္ႏွင့္  ၂၉ရက္ ညမ်ားတြင္   ျမန္မာအဆိုေတာ္မ်ားစတိတ္ရႈိးေအာင္ျ မင္စြာ ၿပီးစီးခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။
 လူတစ္ဦးရံု၀င္ေၾကး ဘတ္ေငြ ၄၀၀ ျဖစ္ၿပီး တစ္ညလွ်င္ အလုပ္သမား ေပါင္းေလးေ  ထာ င္ေက်ာ္ခန္႔လာေရာက္ၾကည့္ရႈၾကသျဖင့္
 ပြဲက်င္းပၾကသူ မ်ား အဆင္ေျပၾကသည္ဟု
သိရသည္။


Rဇာနည္၊ ၀ိုင္းစုခိုင္သိန္းႏွင့္ ခ်မ္းခ်မ္းတို႔ ေဖ်ာ္ေျဖသြားၾကၿပီး အဆိုပါေနရာတြင္တႏွစ္လွ်င္ ၂ႀကိမ္ခန္႔  က်င္းပမည္ျဖစ္ေၾကာင္း  ပြဲစီစဥ္သူမ်ားကေျပာသည္။



Saturday 28 September 2013

“ပန္းရံအလုပ္သမား၁၁၀ ဦးႏွင့္လုပ္ငန္းရွင္ကိုယ္စားလွယ္သေဘာတူညီမႈျပဳ”



 စက္တင္ဘာ ၂၈ ျမတ္ညိဳ(အလြတ္သတင္းေထာက္)
                   ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းမေလးရွားနယ္ စပ္ နရသီဝပ္ခရိုင္၊ ရွန္ခိုင္း ဂလုတ္ၿမိဳ႕ (Buketta) ဘူကစ္တာ အရပ္မွ AEKSUPACHOK  ေဆာက္လုပ္   ေရး  ကုမၸဏီ အလုပ္သမား  ၁၁၀ ဦးတို႔၏ လုပ္အားခအား ေအာက္တိုဘာလ ၄ရက္ေန႔တြင္ ရွင္းေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္ရွင္၏  ကိုယ္စား လွယ္ လုပ္သူက နယ္ေျမ ရဲစခန္းတြင္ သေဘာတူ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ႏိုင္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
           ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳေနသည့္ မရည္မြန္ေ က်ာ္ ကသမီးတို႔ကို  ဒီေန႔ ရဲစခန္းက ငါးကီလို ဆန္   ၃အိပ္၀ယ္ေပးပါတယ္။  အဲဒါေလးကိုခ်က္စားၾကတာပါ။ နက္ျဖန္ သမီးတို႔ကို အကူညီေပးၾကမယ့္သူမရွိရင္ သမီးတို႔စားစရာမရွိပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ သမီးတို႔က ဘတ္ေငြတစ္ေသာင္းႏွစ္ စ္ေသာင္း အကုန္အက်ခံၿပီးေတာ့ ပတ္စပို႔လုပ္ ထားတဲ့အလုပ္သမားေတြပါ။ တကယ့္တကယ္ အခက္အခဲႀကံဳလာတဲ့အခါ  သမီးတို႔ အားကိုး စရာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ မရွိပါ။ သမီးတို႔ လုပ္အားခရရင္ လမ္း စရိတ္အျဖစ္ သံုးၿပီးေတာ့ ဗမာျပည္ကိုပဲျပန္ပါမယ္ ဟု” ဟုေျပာသည္။  
           အလုပ္သမားမ်ားအား ယမန္ေန ႔က   ေဒသခံ  ထိုင္းအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာန ဆ၀ါဒီ ကန္ (လူမႈဖံုေရး) အလုပ္သမားအခြင့္ အေရးကာ ကြယ္ေရးဌာန က်ဟာငန္းတို႔ ရဲစခန္းသို႔ေရာက္ရွိ လာခဲ့ၿပီး  ေျဖရွင္းၾကရာတြင္ အလုပ္သမားမ်ား တင္ျပခ်က္ လက္သင့္မခံပဲ အလုပ္ရွင္  ရွင္းေပး တဲ့ေန႔အထိ ေစာင့္ဆိုင္း ေနၾကရန္ေျပာဆိုခဲ့ေၾကာင္း၊ ေစာင့္ေနဖို႔အတြက္ လံုၿခံဳေရးနဲ႔ စားစရာမရွိေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားက တင္ျပခဲ့ေၾကာင္း သူမက ဆက္လက္ေျပာျပသည္။
          အနီးကပ္ ကူညီေပးေနသူ ကိုေျပၿငိမ္း က“ ထိုင္းစစ္သားေတြ၊ ထိုင္းပုလိပ္ေတြ၊ ထိုင္းအရာရွိေတြ အကုန္လာၾကပါတယ္။  က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြမွာသာ အေဖေခၚစရာမိဘမရွိျဖစ္ေနတာပါ။
အားကိုးစရာလည္းမရွိ၊ လံုၿခံဳေရးလည္းမရွိ၊ စားစရာလည္းမရွိ၊ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းမွ လာရွင္းေပးသူမရွိ
ဘယ္ေလာက္မ်က္ႏွာငယ္သလဲဗ်ာ။ စိတ္ပ်က္ဖို ့ ႔ေကာင္းပါတယ္” ဟုေျပာသည္။
    ေဒသခံအာဏာပိုင္မ်ားက ကိုေျပၿငိမ္းအား မည္သည့္အဖြဲ ့အစည္း၏ ကိုယ္စားလွယ္နည္း၊ မည္သည့္ေနရာတြင္ေနထိုင္၍ မည္ သည့္ အလုပ္ ကို လုပ္ကိုင္ေနသူျဖစ္သနည္း အစရွိသျဖင့္ ရဲမ်ား၏ စံုစမ္းေမးျမန္းျခင္းကိုခံရေၾကာင္း ေျပာသည္။

Thursday 26 September 2013

“လုပ္အားခမရသည့္ပန္းရံအလုပ္သမားမ်ားၿမိဳ႕ပိုင္ရံုးကိုခ်ီတက္”


စက္တင္ဘာ ၂၆ ျမတ္ညိဳ (အလြတ္သတင္းေထာက္)
            စက္တင္ဘာလ၂၆ရက္ေန႔တြင္လုပ္အားခရွင္းေပးမည္ဟု လုပ္ငန္းရွင္ကေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း  ရွင္းမေပးသျဖင့္   ပန္းရံဆိုဒ္မွ   ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ၅နာရီခန္႔ လမ္း ေလွ်ာက္လာၾကရာ ၿမိဳ႕ပိုင္ရံုးသို႔ေရာက္ရွိသြားၾကၿပီျဖစ္သည္။
            ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း၊ မေလးရွားနယ္စပ္ နရသီဝပ္ခရိုင္၊ ရွန္ခိုင္း ဂလုတ္ၿမိဳ႕ (Buketta) ဘူကစ္တာ အရပ္ တြင္ ရွိေသာ  AEKSUPACHOKေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီတြင္ အလုပ္ လုပ္ၾက သည့္  အလုပ္သမား ၁၁၀ဦးတို႔ရ ရန္ေငြမွာ ဘတ္ေငြ ေလးသိန္း    ေက်ာ္ျဖစ္သည္။ ထိုေငြမ်ားအား လုပ္ငန္းရွင္က  မရွင္းေပးသျဖင့္ စက္တင္ ဘာလ ၇ ရက္ေန႔ကတည္းကပင္ အလုပ္သမားမ်ား အလုပ္ မဆင္းပဲ ေနခဲ့ၾကသည္။
           ထို႔ေနာက္ ျမန္မာသံရံုးႏွင့္ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ ထိုင္းႏိုင္ ငံေရာက္ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအဖြဲ႔ MAT တို႔က သီးျခားစီ ဖုန္းဆက္သြယ္လွ်က္ ထိုင္းအလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာနဆိုင္ရာမ်ားသို႔ အကူညီေတာင္းခံခဲ့ၾက သည္။ ထိုေနာက္ စက္တင္ဘာ ၁၆ ရက္ေ န႔ တြင္ လုပ္ငန္းရွင္က စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ လုပ္အားခ မ်ားရွင္းေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဖုန္းျဖင့္ ကတိျပဳခဲ့သည္။

        အလုပ္သမားမ်ား ရက္ေပါင္း ၂၀ ခန္႔ စားစရိတ္မ်ားအတြက္ MAT အဖြဲ႔ႏွင့္ ထိုင္းေတာင္ပိုင္း အေျခစိုက္ ပညာေရးဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေဖါင္ေဒးရွင္း FED တို႔က ဦးေဆာင္၍ အကူညီေတာင္းခံခဲ့ၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍ အမည္မေဖၚလိုသည့္ ျမန္မာအရာရွိတစ္ဦးက ဘတ္ေငြ ၁၀,၀၀၀၊ အမည္ မေဖၚလိုသည့္ MOU ကုမၸဏီ တစ္ခုမွ ဒါရိုက္တာ တစ္ဦးက ဘတ္ေငြ ၁၀,၀၀၀၊ MAT အဖြဲ႔က ဘတ္ေငြ ၁၀,၀၀၀၊ ေဒသအေျခစိုက္  Rak Thai ေဖါင္ ေဒးရွင္းက ဘတ္ေငြ ၁၂,၀၀၀၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အလုပ္သမားမ်ားကြန္ယက္မွ ဘတ္ေငြ ၁,၅၀၀ ႏွင့္ ဖူးခက္အေျခစိုက္   ေလး၀တီရခိုင္လူမႈေရးအသင္းဥကၠဌ ကိုခိုင္အတ မွ ဆန္ ၂အိပ္ဖိုးဘတ္ေငြ ၃,၀၀၀  ေပးပို႔လွဴဒါန္း ခဲ့ၾက သည္။  
      
      အလုပ္သမားမ်ားအား ေဒသခံကူညီေပးသူတစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုေျပၿငိမ္းက ခုက်ေနာ္ အလုပ္သမား ေတြရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ပိုင္ရံုးကိုေ ရာက္ေနတယ္။ စစ္သားေတြ ပုလိပ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီေနရာကို   ျမန္မာသံရံုး ျဖစ္ျဖစ္ တရား၀င္အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုခုလာ ရွင္မွ   ျဖစ္မယ္။ ဒီအလုပ္သမားေတြကို ပစ္ပယ္ထားလို႔မျဖစ္ဘူး။ 
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကလို႔မျဖစ္ဘူး။ ေၾကာက္ေနၾကလို႔ မျဖစ္ ဘူး။ ဒီအလုပ္သမားေတြအကူညီမရရင္ သူတို႔ ကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့ တရား၀င္ပတ္စပို႔ဆိုတာ ဘာလဲလို႔ေမးရလိမ့္မယ္” ဟုေျပာသည္။             အျပင္သို႔ဆက္သြယ္သူတစ္ဦးျဖစ္ေသာ မရည္မြန္ေက်ာ္ က “သမီးတို႔ကို ေနလည္ကတည္းက ပိုက္ဆံမရွင္းေပးႏိုင္ေသး ဘူး လို႔ လူမႈဖံုလံုေရးဌာန ေျပာတယ္။ သမီးတို႔က လံုၿခံဳေရးနဲ႔ျပႆ နာေတြ ေျပလည္ ေရးအတြက္ အလုပ္သမားရံုးကို ေန႔လည္ ၂နာရီ ကတည္းက လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကတာျဖစ္တယ္။ ၿမိဳ႕ပိုင္ရံုးကို ညေန  ၆နာရီခြဲေက်ာ္မွာေရာက္တယ္။ လမ္းမွာ ပုလိပ္ ၂ႀကိမ္ စစ္ေဆးတယ္။ ဆက္မသြားဖို႔တားတယ္။ MAT ရံုးက ပုလိပ္နဲ ့ စကားေျပာေပးတယ္။ 



      ၿမိဳ႕ပိုင္ရံုးကိုေရာက္ေတာ့ တာ၀န္ရွိတဲ့သူေတြ က ဒီမွာေန လို႔မရဘူးလို႔ ေျပာတယ္။သမီးတုိ႔ကဒီကိုလာတာဒီမွာပဲ ေျဖရွင္း   မယ္လို႔ျပန္ေျပာထားတယ္၊ ၂နာရီေလာက္ညွိႏႈိင္းၿပီးေတာ့မွ သမီး  
 တို႔ ကို ေဟာခန္းတစ္ခုမွာ ေနရာခ်ထားေပးပါတယ္။ မနက္က်ရင္ ရွင္းေပးမယ္လို႔ေျပာပါတယ္ရွင္” ဟုေျပာသည္။                       
           စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔က ထမင္းစားစရာမရွိျဖစ္ ေန ၾကသည့္ အလုပ္သမားတစ္ရာေက်ာ္ အတြက္ စားစရာ ဆန္ႏွင့္  ေသာက္စရာေရမ်ား အကူညီရလိုရျငား အလွဴခံရန္ထြက္ လာၾကသည့္ အလုပ္ သမ ဇနီး ေမာင္ႏွံတို႔အား ထိုင္းပုလိပ္ ၉ဦးက ၀ိုင္း၀န္းဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။ 
         အလုပ္သမား ၁၁၀ ဦးအနက္  မိန္ကေလး ၁၁ဦးႏွင့္အမ်ိဳး   သား ၄၅ဦး  တို႔ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အျခားအ လုပ္ သမားမ်ားမွာ ပန္းရံဆိုဒ္ထဲတြင္ က်န္ေနခဲ့ၾကပါသည္။   
           ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အစပိုင္းကာလက ႏိုင္ငံေတာ္  သမၼတႀကီး
ဦးသိန္းစိန္ က ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာ သံရံုးမ်ားသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ၾကရန္ မွာၾကားထားဖူး သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကလည္း ထိုင္းေရာက္ ျမန္မာ အလုပ္ သမားမ်ားကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးမည္ ဟု ေျပာဆိုခဲ့ဖူးေ သာ္လည္း ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား၏ဖိႏွိပ္ခံရမႈမွာ   ျမဴတစ္မႈန္မွ် ေလွ်ာ့ေပါ့ သြားျခင္းမရွိေသးေၾကာင္း MAT အဖြဲ႔ကေျပာသည္။   
        ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွ ၾသဇာရွိသည့္ ျမန္မာ့အေရး တက္ၾကြ လႈပ္ရွား သူမ်ားကလည္း  သန္းခ်ီရွိသည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ အလုပ္ သမား အေရးထက္၊ သိန္းကဏန္းသာရွိေသာ မေလးရွားႏိုင္ငံေ ရာက္ ျမန္မာအလုပ္ သမားအေရးကို စိတ္၀င္စားၾကသည္ဟု သိရွိ
ရသျဖင့္ ငိုအားထက္ရည္အားသန္မိေၾကာင္း MAT အဖြဲ႔ကေျပာ
သည္။