နယ္ခ်ဲ႕လက္လက္ေအာက္ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ တပ္မေတာ္က တိုက္ယူခဲ့သည္။ တိုင္းျပည္ေခ်ာက္ ထဲ က်ခါနီး ကယ္တင္ခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္သည္ အမ်ိဳးသားေရးကို ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာ မေဖါက္။ တိုင္းျပည္ကို စစ္တပ္ ကသာ ခ်စ္သည္။ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည္။ နယ္ခ်ဲ႕ရန္ကုိ ကာကြယ္ဖို႔ တပ္မ ေတာ္ အင္အားရွိမွ တိုင္းျပည္ အင္အားရွိမည္။ တပ္မေတာ္သည္သာအဖ၊ တပ္မေတာ္သည္သာအမိ။ ေဘးေျပာ တာ မယံု နဲ႔ ေသြးေျပာတာကိုယံု။
ဒို႔တာ၀န္ အေရးသံုးပါးေတြ ၁၂ ပါး ေတြ ကို စာအုပ္တိုင္းမွာ မ႐ိုက္မေနရ၊ သီခ်င္းေခြေတြမွာမထည့္မေနရ။ လမ္းတကာမွာ အနီေရာင္ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးေတြ ေထာင္ၿပီးေတာ့ လိမ္ညာ ဟစ္ေၾကြး ခဲ့ၾကတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ ေတြက ႏွစ္ေပါင္း ၄၉ ႏွစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ လုိက္တဲ့အခါ ကမာၻ႔ အမြဲဆံုး တိုင္းျပည္ စါရင္းကို ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အနည္းဆံုး တိုင္းျပည္။ ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးမႈနဲ႔ ပညာ မတတ္မႈေတြေၾကာင့္ အိမ္နီးခ်င္း တိုင္းျပည္ေတြကို သန္းခ်ီတဲ႔ ေရႊ႕ ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြ အျဖစ္ ထြက္ခြာသြားၾကရတယ္။
စစ္အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ကာလ တေလွ်ာက္လံုး တိုင္းသူ ျပည္သားေတြကို ၀ါဒမႈိင္းေတြတိုက္၊ မဟုတ္တဲ့ သတင္းလိမ္ေတြနဲ႔ လွည့္ျဖား အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။ မတူကြဲျပားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစံု တို႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ႔ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါ တန္းတူေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကိုေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတယ္။ ပါးစပ္နဲ႔ေတာင္း မရေတာ့ လက္နက္ကိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ မဟာဗမာ လူမ်ိဳးၾကီး၀ါဒကို က်င့္သံုးလာခဲ့တာေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီဟာ လြတ္လပ္ေရးနဲ ့အတူူတူ ေပၚလာခဲ့တယ္။
တေျမတည္းေန တေရ တည္းေသာက္ တႏိုင္ငံတည္းသားခ်င္း သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ဒီလုိျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္းလို႔ ႀကိဳတင္ျမင္လို႔ လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ဖာသယ္လို ႏိုင္ငံမ်ိဳးျဖစ္လိမ့္မယ္လ႔ို ေျပာခဲ့တယ္။ ယခုလက္ရွိ အေန အထားမ်ိဳး ေရာက္လာမယ္ ဆိုတာကို ၾကိဳတင္ သိရွိခဲ့ၾကသူေတြ၊ ေထာက္ျပ ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ သူေတြကို ေထာင္ခ်ပစ္တယ္။ သတ္ပစ္တယ္။ ပညာတတ္ အေတာ္ မ်ားမ်ား ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္ခြာ သြား ၾကတယ္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ အမွန္တရားကို လံုး၀ ဥပကၡာျပဳၿပီး တိုင္းျပည္ကို လံုး၀ဖ်က္ဆီး ပစ္လိုက္ ၾကတယ္။
ျမန္မာျပည္ ေျမပံု ကိုၾကည့္ပါ။ ဘဂၤလား ပင္လယ္လယ္ေအာ္နဲ႔ ရခိုင္ျပည္ကို တ႐ုတ္လက္ကို ထိုးအပ္လိုက္
ၿပီ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕အဓိက အသက္ေသြးေၾကာ ျဖစ္နဲ႔ရာ၀တီ ျမစ္ႀကီးကို တ႐ုတ္လက္ထဲ ထိုးအပ္လိုက္ၿပီ။ သံလြင္ ျမစ္လည္း ထို႔အတူ။
ျမန္မာ ႏိုင္ငံသား တိုင္းရင္းသားေတြ ပိုင္ဆိုင္ရမယ့္ အရာဟူသမွ် ကုလားနဲ႔ တ႐ုတ္ လက္ထဲ ကို ေရာက္သြားၿပီ ဆိုတာ လက္ရွိ အေနအထားေတြက သက္ေသခံေနၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ရခိုင္ရိုးမ၊ ပဲခူး႐ိုးမနဲ႔ ရွမ္း႐ိုးမ ေတြထဲက ရွိသမွ် သစ္ေတြကို အထိန္းအကြပ္မဲ့ ခုတ္လွဲလိုက္တာ ေျပာင္သလင္း
ခါသြားခဲ့ၿပီ။ ရခိုင္႐ိုးမ က ကၽြန္းနဲ႔ ပ်ဥ္းကတိုးသစ္ေတြ အကုန္လံုးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီေတြနဲ႔ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕က နာမည္ၾကီး လူတစ္ဦး တို႔ပူးေပါင္းၿပီး အကန္႔ အသတ္မဲ့ ခုတ္ၿပီး ေတာ့ ဘဂၤါလားေဒ့ခ်္ ႏိုင္ငံကို ေရာင္းခဲ့ၿပီ။ ခုလည္း ေရာင္းဆဲျဖစ္တယ္။
ေနာက္ဆံုး ျဖစ္စဥ္တစ္ခုက ကခ်င္နဲ႔ ရွမ္းနယ္စပ္မွာ ရွားပါး သစ္ပင္ေတြကို အျမစ္ပါ တူးၿပီး အပင္လိုက္ တ႐ုတ္ဘက္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ေနတယ္။ အမ်ိဳးတုန္းလုပ္တာပဲ။ ရခိုင္ ျပည္နယ္ က ပင္လယ္ ငါးဖမ္း လုပ္ငန္းေတြ တ႐ုတ္ လက္ထဲမွာ၊ ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္က ေက်ာက္ စိမ္း နဲ႔ ပတၱျမား လုပ္ကြက္ေတြ၊ လုပ္ကိုင္ခြင့္ ခြင့္ေတြက တ႐ုတ္ လက္ထဲမွာ။ တနသၤာရီနဲ႔ အျခားေနရာေကာ။ ဘယ္သူေတြလက္ထဲမွာလဲ။
ကပၸလီ ပင္လယ္နဲ႔ ဘဂၤလား ပင္လယ္ေအာ္မွာ ငါးေတြကို ဘယ္သူေတြ ၀င္ဖမ္းေနသလဲ၊ တိုင္းျပည္ သယံဇာတ
ေတြကို ဘယ္သူေတြ ေရာင္းစားခဲ့ၾကသလဲ။ ေရာင္းစားေနၾကသလဲ။ေဒသခံေတြ လက္ပိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနရတယ္။
ၿမိဳၾကီးေတြက စက္မႈဇံုေတြ ပိုင္ဆိုင္မႈ မွန္သမွ် တ႐ုတ္ လက္ထဲမွာ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က အေ၀းေျပး ကားဂိတ္ေတြ၊ ရန္ကုန္ ဘုရင္ေနာင္ ကုန္စည္ဒိုင္ေတြနဲ႔ ပြဲ႐ံုေတြက တ႐ုတ္ လက္ထဲမွာ။ စီပြားေရး လုပ္ငန္းႀကီး ေတြမွန္သမွ် တ႐ုတ္နဲ႔ ကုလား လက္ထဲမွာ။ ရွမ္းျပည္နဲ႔ မႏၱေလး တ႐ုတ္ သိမ္းထားခဲ့တာ ၾကာၿပီ။ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း ေမာင္ေတာ၊ ဘူသီးေတာင္နဲ႔ ရေသ့ေတာင္ တို႔ကို ဘဂၤါလီ ကုလားေတြ သိမ္းထားတာၾကာၿပီ။ အာဏာရွင္ စနစ္ နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး လာဘ္စား မႈေတြနဲ႔ ဆရာတပည့္ ေမြးၿပီး တိုင္းျပည္ကို ဖ်က္ဆီး ပစ္ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္တယ္။
လူဦးေရး အလြန္အမင္း ထူထပ္တဲ့ အိမ္နီးခ်င္း တ႐ုတ္နဲ႔ ကုလား တို႔ေတြဟာ ျမန္မာေတြထက္ အရင္းအႏွီး အရ
ေရာ နည္းပညာ အရပါ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာလြန္ ေနၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလူမ်ိဳးၾကီးေတြက လက္ရွိ အရာရာနိမ့္ က်ေနတဲ့ ျမန္မာေတြနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံလို တိုင္းျပည္မ်ိဳးကို သြားေရ မက်ပဲ ေနမလား။
ရခိုင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴ စီးပြားေရးဇံုနဲ႔ က ျမန္မာျပည္ အလယ္ပိုင္းကို ျဖတ္ၿပီးေတာ့ တ႐ုတ္ႏို္င္ငံ ကူမင္းထိ သြယ္တန္းတဲ့ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း လံုၿခံဳေရးေတြ အေၾကာင္းျပၿပီး သန္းခ်ီတဲ့ တ႐ုတ္ တပ္ေတြ ၀င္မလာဘူးလို႔ ဘယ္သူ အာမခံႏိုင္သလဲ။ ဗမာျပည္ ေနရာအႏွံ႔မွာ တ႐ုတ္ေတြ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံ ထားရွိၿပီးျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ တစ္ျပည္လံုး တ႐ုတ္ေတြ ေရွ႕ေျပးေတြ ရွိေနေလေတာ့ ဗမာျပည္ကို တ႐ုတ္သိမ္းဖို႔ ခက္ခဲ ႏိုင္ပါအုံုးမလား။
ျမန္မာ စစ္တပ္က ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ဘာလုပ္ခဲ့လဲ။ ေငြေပးႏိုင္သမွ် တ႐ုတ္ေတြနဲ႔ ကုလားေတြကို တိုင္းျပည္ ထဲကို အကန္႔သတ္မဲ့ တင္သြင္းခဲ့တယ္။ ၀င္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႔ မႏၱေလး ၿမိဳ႕မွာ တ႐ုတ္စာနဲ႔ တ႐ုတ္စကား မတတ္ရင္ ဘာမွ လုပ္ကိုင္္လို႔ မရေတာ့ဘူး။
အေနာက္ဖက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ မွာေကာ ဘဂၤါလီ လူမ်ိဳးေတြက ႐ခိုင္ျပည္ရဲ႕လူဦးေရရဲ႕ေလးပံု တစ္ပံုေလာက္ ရွိသြားခဲ့ၿပီ။ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္ စါရင္းအရဆိုရင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မွာ လူ ၁၀၀ မွာ (ရခိုင္အပါအ၀င္အျခား တိုင္း ရင္းသား) ၇ ဦးသာ ရွိပါတယ္။ ဘူးသီးေတာင္ ၿမိဳ႕နယ္မွာ လူ ၁၀၀ မွာ(ရခိုင္အပါအ၀င္အျခား တိုင္းရင္း သား) ၁၁ ဦးသာ ရွိတယ္လို႔ ျမန္မာအစိုးရ တရား၀င္ ေၾကညာ ခဲ့ပါတယ္။ စစ္ေတြ၊ ေက်ာက္ျဖဴ နဲ႔ သံတြဲၿမိဳ႕ ေတြမွာလည္း သီျခား ရပ္ကြက္ေတြနဲ႔ ဘဂၤါလီေတြ အမ်ားၾကီးပါ။
(အနီးဆုံး ဥပမာ ကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔က အစိုးရ ကုန္လမ္း ပို႔ေဆာင္ေရး (ေတာင္ၾကီး)ပိုင္ တီအီး ၂၁ ကားၾကီးနဲ႔ ကေလးငါးဦး အပါအ၀င္ ဘဂၤါလီ ၁၄ ဦး ကို စစ္ေတြက ေနၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ကို တင္ လာခဲ့တယ္။ ေမွာ္ဘီ အမွတ္(၄) လမ္းဆံု စစ္ေဆးေရး ဂိတ္မွာ ဖမ္းဆီးမိခဲ့တယ္။ ဗမာစကား တစ္လံုးမွ မတတ္
ဘူး။ ျပည္တြင္းထုတ္ ၀ီကလီးမွာေဖၚျပထားတယ္။ ဒီသတင္းကို ျပည္ပမီဒီ ယာေတြမွာ ေဖၚျပတာ နည္းပါး ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ျပည္ပ မီဒီယာ အမ်ားစုက ဘဂၤါလီ လူမ်ိဳးလို႔ မသံုးခ်င္လို႔ လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ေကာ့ေသာင္းေလာက္ ေရာက္လာရင္ေတာ့ နာမည္ ဆြဲစည္းပစ္လိုက္ၾကမယ္။ ျပည္ပေရဒီယိုတစ္ခုကေတာ့
ကာယကံရွင္မိသားစုနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုခုရဲ႕ အသံ ဘာမွမပါပဲ ႏိုင္ငံျခားက ႐ိုဟင္
ဂ်ာ အေရးလႈပ္ရွားေနသူ တစ္ေယာက္ ေျပာတာနဲ႔ ဒီေန ့မနက္က ထုတ္လႊင့္ သြားေသးတယ္။
ျပည္ပမွာ ေခတ္စားေနတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာ နာမည္ကို အထူး ခံတြင္း ေတြ႔ေနၾကပံုပါပဲ။ ျပည္ပက ဗမာေတြနဲ ့အျခား တိုင္းရင္းသားေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားက ႐ိုဟင္ဂ်ာ အမည္ သံုးစြဲတာကို ရခိုင္ေတြက မၾကိဳက္ၾကဘူး။ ဒါေတြကို ျပည္ပက သိၾကပါတယ္။ သိသိၾကီးနဲ ့သံုးေတာ့ ဘာျဖစ္မလဲ။ ဒီလိုပဲ ေျပာၾကပါတယ္။ ရခိုင္ ေတြက လူ႔အခြင့္ အေရးကို နားမလည္သလိုလို ရိုင္းစိုင္းသလိုလို ၊ ရခိုင္ေတြက အျမင္ က်ဥ္းေျမာင္း သေယာင္ ပ်က္ရယ္ ျပဳခ်င္ ၾကတာ ကိုလည္း စိတ္မေကာင္းစရာ ေတ႔ြရ ျပန္တယ္။
႐ိုဟင္ဂ်ာ အမည္သစ္ ကိစၥဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ဗမာတျပည္လံုး ရွင္းမရတဲ့ ျပႆနာ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကို ျမန္မာအစိုးရ သိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္လည္း အသိမွတ္မျပဳခဲ့ၾကဘူး။ လက္မခံခဲ့ၾကဘူး။
႐ိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ နာမည္ကို ျပည္ပက ဗမာအပါအ၀င္ အျခား တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ျပည္ပ အခ်ိဳ႕မီဒီယာေတြ ခုထိ အေလးနက္ မေတြးၾက ေသးတာလား၊ အခြင့္အေရး တစ္ခုခုေၾကာင့္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာ လားဆို တာ ကိုေတာ့ ကာယကံရွင္ ေတြသာသိပါမယ္။
ျမန္မာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ေခတ္ပညာတတ္နဲ႔ ပညာရွိေတြ တိုင္းျပည္ရဲ႕အဖူးအညြန္႔ေတြကို ပြက္ပြက္ ဆူေန တဲ့ေရေႏြးပူနဲ႔ ေလာင္းပစ္ခဲ့တယ္။ တ႐ုတ္ကုလား သန္းခ်ီၿပီး သြင္းပစ္ခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္မွာ ရွိသမွ် ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတေတြကို ေရာင္းစားသြားခဲ့တယ္။ ေရတြက္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ႏိုင္ငံပိုင္ ေရႊေငြန႔ဲ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြကို ႏိုင္ငံတကာ ဘဏ္ေတြမွာ အပ္ႏွံထားၿပီးျဖစ္တယ္။ သူတို႔ စိတ္တိုင္းက် လုပ္ၿပီး ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ေတာ့ကြာ ဆိုၿပီး တိုင္းျပည္ကို တ႐ုတ္ လက္ထဲ ၀ကြက္ အပ္ခဲ့ေတာ့တယ္။
စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔ မနက္ပိုင္းက အာအက္ေအ က ထုတ္လႊင့္တဲ့ အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုမွာ ျပည္တြင္းမွ စာေရးဆရာၾကီး လူထုဦးစိန္၀င္း က “မႏၱေလး မွာ ၇၀ ရာခိုင္ႏုန္း ေလာက္ လူေတြက ဗမာစကားကို လံုး၀ မေျပာတတ္တဲ့ မ်က္ႏွာစိမ္း တ႐ုတ္ ေတြ လံုး၀ လႊမ္းမိုး ထားလိုက္ၿပီ။ စီးပြားေရး အခ်က္အခ်ာ ေနရာေတြမွာ တ႐ုတ္စာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာပဲရွိၿပီ။ ဗမာစာနဲ ့ဗမာဆိုင္ေတြ မေတြ႔ေတာ့ဘူး။ တ႐ုတ္ ကိုလိုနီျဖစ္ ေတာ့မယ္။
ဒီလို လူမႈေရး အရ နယ္ခ်ဲ႕မႈနဲ႔ စီးပြား ေရး အရ နယ္ခ်ဲ႕မႈေတြဟာ အလြန္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ ၂၅/၃၀ မွာ ဧရာ၀တီ ေပ်ာက္သြားမွာ ျဖစ္သလို ဗမာလူမ်ိဳး၊ ဗမာနိုင္ငံ ဗမာေျမပံု ဆိုတာလည္း ေပ်ာက္ကြယ္ သြားႏိုင္တယ္“ လို႔ ေျပာဆို သြားပါတယ္။
အလားတူပဲ ခု က်င္းပေနတဲ့ ျပည္သူလႊတ္ေတာ္ မွာ ရခိုင္အမတ္ ေဒါက္တာေအးေမာင္ ကလည္း “က်ေနာ္တို႔ ေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးတစ္ခု ျပဌာန္းခံ ျပည္နယ္ ေလးတစ္ခု မျဖစ္သြားဖို႔ လိုပါတယ္။ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ရမယ့္ အႏၱရာယ္ေတြက စီမံကိန္းၾကီး ေတြရဲ႕ေနာက္မွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာ သတိျပဳဖို႔ လိုပါတယ္’’ ဆိုၿပီး ၀ီကလီး ဂ်ာနယ္ပါ ေျပာဆိုခ်က္ ကိုလည္း ဆရာ လူထုဦးစိန္၀င္းက ကိုးကား ေျပာဆိုသြားခဲ့တယ္။
ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီးက ျပည္တြင္းမွာ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေတြ သံုးမကုန္လို႔ ေရာင္းရတာလို႔ ေျဗာင္လိမ္ေသးတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးေရး ကိုအေျခခံ၍ တျခားစီးပြားေရးမ်ားကိုလည္း…လို႔ ၂၃ႏွစ္တိုင္တိုင္ တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေနခဲ့တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ႏွစ္စဥ္ ဓါတ္ေျမၾသဇာ လိုအပ္ ခ်က္က မက္ထရစ္တန္ခ်ိန္ ၃ သန္း။ ျမန္မာျပည္မွာ ႏွစ္စဥ္ထုတ္လုပ္နိုင္တာက တန္ခ်ိန္ ေလးေသာင္းခန္႔တဲ့။ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးျမင့္လွိဳင္ (လယ္/စိုက္ ၀န္ႀကီး)အေျပာကို ကိုးကားျပီးေတာ့ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔ကျပည္တြင္းထုတ္ ၀ီကလီဂ်ာနယ္မွာ ေရးထားတယ္။
အေသးစိတ္ ေရးရင္ဆံုးေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေဆး႐ွိ တဲ့ေဆး႐ံုနဲ႔ ပါမစ္ ကိစၥေတြ အျခား ဟာေတြကို ေျပာရင္ ေျပာမဆံုးေပါင္ျဖစ္မယ္။ မိမိတို႔ လုပ္တာ ကိုင္တာေတြ မွားေနၿပီ။ ေျပာခ်င္ တိုင္းေျပာလို႔ မျဖစ္ လုပ္ခ်င္းတိုင္းလုပ္လို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ေတာ့ဘူး။ လိမ္ခ်င္တိုင္းလိမ္တာတာေတြကိုရပ္သင္ၿပီ။ အျမင္မွန္ ရၿပီး တိုင္းျပည္ကို တိုးတက္ ေစခ်င္သူေတြနဲ႔ စစ္မွန္ၿပီး ဘက္မလိုက္တဲ့ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အၾကံေကာင္း ဉာဏ္ ေကာင္း ေတြကို ယူၿပီးေတာ့ ျပည္သူ အမွန္တကယ္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္တဲ့ အစိုးရတစ္ရပ္နဲ႔ ျမန္မာ ျပည္ကို ထူေထာင္သင့္ပါၿပီ။
မြဲျပာက်ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ကံၾကမၼာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ လက္ထဲမွာမရွိေတာ့ဘူး။
ၿဗိတိသွ် လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႏွစ္တစ္ရာေက်ာ္ၾကာခဲ့တယ္။ တစ္ႏိုင္ငံတည္းသား ျမန္မာစစ္အာ
ဏာရွင္(စစ္တပ္)အုပ္ခ်ဳပ္တာကို ႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ခံခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။ လက္ထပ္ဖို႔ ဇနီးေလာင္း မရွိပဲ ေသြးသား ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ေနတဲ႔ တရုတ္အမ်ိဳးသား ေတြရဲ႕အႏၱရာယ္ကလည္းမလြယ္။ ကမာၻ႔ အင္အားၾကီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ လက္ခုတ္ထဲကို သာ ေရာက္သြားလို႔ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတာ ျပတိုက္ထဲမွာပဲ ေတြ႔ရေတာ့မယ္။. . . မေတြး၀ံ့၊ ေရး၀ံ့ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။----------------------
**ေက်ာ္ေသာင္း **
၂၀၁၁ စက္တင္ဘာ (၁၉)
