"ဖမ္းဆီးျပန္ပို႔ခံရတဲ့ ျမန္မာေတြဆီက ပိုက္ဆံေကာက္ေနတာကိုရပ္ပါ"

“မဟာခ်ိဳင္ပုလိပ္မ်ားျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကို မတရားအႏိုင္က်င့္မႈမ်ားျပား”

စက္တင္ဘာ ၂၈

ျမတ္ညိဳ(အလြတ္သတင္းေထာက္)

ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အနီး မဟာခ်ိဳင္ၿမိဳ႕မွ ထိုင္းရဲမ်ား  ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားအားအႏိုင္က်င့္ဗိုလ္က်ေနမႈ မ်ား ေနစဥ္ႀကံဳေတြ႔ ႔ေနသျဖင့္ ျမန္မာသံရံုးအေနျဖင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္အေရး ယူေပးေစလိုေၾကာင္း အလုပ္သမား အေရးေဆာင္ရြက္သူမ်ား ကေျပာသည္။

                မဟာခ်ိဳင္ၿမိဳ႕မွ ထိုင္းရဲမ်ားသည္လမ္းတြင္ေတြ႔သမွ်   ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားအား တရား၀င္ေနထိုင္အလုပ္လုပ္

ခြင့္ရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိသည္ျဖစ္ေစ ဖမ္းဆီးၿပီးေငြေတာင္းခံေလ့ ရွိေၾကာင္း ကိုခိုင္ႀကီးက ေျပာသည္။

 ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအဖြဲ ့MAT ၏မဟာခ်ိဳင္ တာ၀န္ခံ ကိုခိုင္ႀကီးက“တနယ္လံုးက ဖမ္းဆီး လာတဲ့ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြကို မဟာခ်ိဳင္ေလးထပ္ ပုလိပ္ရံုးမွာ ၂ေနရာခြဲထားတယ္။ ေနထိုင္ခြင့္ဘာမွ မရွိတဲ့သူေ တြ ကို အေပၚထပ္ကိုေခၚတယ္။ ပတ္စပို႔ရွိလွ်က္နဲ ့ဖမ္းလာတဲ့ အလုပ္ သမားေတြ ကိုေတာ့ ေအာက္ ထပ္မွာ အခ်ဳပ္ခန္းတစ္ခုလုပ္ထားတယ္၊ အဲဒီမွာ ဘာသာျပန္ ကုလား တစ္ေယာက္ရွိတယ္။အလုပ္သမားေတြကိုလက္ထိပ္ခပ္တယ္၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ေတာင္းတယ္။ ျမန္မာသံရံုးက တာ၀န္ရွိတဲ့သေတြကို ျမင္ေစခ်င္တယ္” ဟုေျပာသည္။

          ေနထိုင္အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္မရွိသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားအား ပုလိပ္ကဒ္ဟူ၍ ေရာင္းခ်ၿပီး လစဥ္ဘတ္ေငြ ၆၀၀ စီေပးသြင္းရသည္။ အဆိုပါ ပုလိပ္ကဒ္မ်ားအား ယူနီေခါ အလုပ္ရံု၊ ထိုင္းယူနီယံ အလုပ္ရံုႏွင့္ ၀ပ္ဟုန္ အနီးပတ္၀န္းက်င္ေစ်းဆိုင္ တို႔တြင္ ၀ယ္ယူရရွိသည္။၎ကဒ္ကိုင္ေဆာင္ထားသူအား မဟာခ်ိဳင္ ရဲမ်ားဖမ္းမိေသာ္လည္းထပ္မံ၍ ေငြေၾကး ေပးရန္မလိုသည့္အတြက္ ျမန္မာအလုပ္သမား မ်ားလိုလိုလားလား လုပ္ကိုင္ၾကသည္။

       ကဒ္လုပ္ခမွာ ဓါတ္ပံုပါပါက ဘတ္ေငြ ၆၀၀   ေပးရၿပီး ဓါတ္ပံုမပါပါက ဘတ္ေငြ၆၄၀ ေပးရ   ေၾကာင္း အလုပ္သမားတစ္ဦးကေျပာသည္။ ကြန္ခုရပ္ကြက္ ၀ပ္စီမြန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းအနီး လီအိုဘီယာ စက္ရံုေရွ႕တြင္ရွိေသာ အစာသြတ္ အလုပ္ရံုတစ္ခုတြင္ MOU ျဖင့္ လာေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကသည့္  ျမန္မာအလုပ္သမား ၃၅၀ ခန္ ့တို႔မွာ ပုလိပ္ကဒ္လုပ္ထားရေၾကာင္း အလုပ္ သမားတစ္ဦးကေျပာသည္။

          မဟာခ်ိဳင္အေျခစိုက္ ျမန္မာအေရးေဆာင္ရြက္သည့္ ထိုင္းႏွင့္ျမန္မာအင္ဂ်ီအိုမ်ားရွိေသာ္လည္း ေဒသခံအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ဆံုမႈကိုေရွာင္ရွားၾကသျဖင့္ မဟာခ်ိဳင္ရဲမ်ားမွာ ျမန္မာအလုပ္ သမား အားျပဳမူခ်င္တိုင္းျပဳမူေနၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကိုခိုင္ႀကီး က ဆိုသည္။

       မဟာခ်ိဳင္ ပုလိပ္မ်ားသည္ အလုပ္သမားေနထိုင္ရာ တန္းလွ်ားတစ္ခုခုသို႔လာေရာက္ စစ္ေဆးပါက အလုပ္သမားမ်ားတြင္ ပတ္စပို႔ႏွင့္ work permit မ်ား အျပည့္အစံုရွိပါက စာရြက္တြင္ ကဏန္း ၃လံုးကို ေရးၿပီး ဖမ္းဆီးေငြေတာင္းခံပါသည္။

နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေငြညွစ္တတ္သည္။ ေခ်ာေမာလွပသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမအခ်ိဳ႕ကိုေလးထပ္ရဲ စခန္း ကိုယ္ပိုင္အခန္းမ်ားတြင္ အႏွိပ္ခိုင္းေလ့ရွိေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳဖူးသည့္ ျမန္မာပတ္စပို႔ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ တစ္ဦးကေျပာသည္။

       ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အနီးမဟာခ်ိဳင္တြင္ ျမန္မာအလုပ္သမားသိန္းခ်ီရွိႏိုင္ေၾကာင္း အလုပ္သမား အေရးေ ဆာင္ ရြက္ သူမ်ားက ခန္ ့မွန္ေျပာဆိုၾကသည္။  

"မဟာခ်ိဳင္ကပုလိပ္ ပတ္စပို႔ရွိလဲ ဖမ္းေတာင္းတာပဲ"

"ျမန္မာအလုပ္သမ တစ္ဦး ကားတိုက္ေသဆံုး"

စက္တင္ဘာ ၂၇

ျမတ္ညိဳ(အလြတ္သတင္းေထာက္)

           ထိုင္းနိုင္ငံ ခ်ံဳဘူရီ ခရိုင္ ဘန္႔ဘူၿမိဳ႕နယ္ ကါးစက္ရံုအလုပ္သမား လင္မယားႏွစ္ဦး ညေန အလုပ္မွ စက္ဘီးစီ၍ျပန္လာၾကစဥ္ ၂စီးတြဲကား တိုက္မိသျဖင့္ ေသဆံုးသြားခဲ့သည့္ မေအးနွင္းျဖဴ အား ယမန္ေန႔က သၿဂိဳဟ္လိုက္ၿပီးျဖစ္သည္။

စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ ညေန ၅နာရီ အလုပ္လုပ္ၿပီး  ခင္ပြန္းသည္ နွင့္အတူစက္ဘီး စီး၍ စက္ရံုလမ္း အတိုင္းျပန္လာၾကစဥ္ ေနာက္မွ လမ္းေက်ာအတိုင္း ေမာင္နွင္လာသည့္ ၂စီတြဲကားႀကီးက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မွလာေသာ ဟိုင္းလပ္ကါး သြားေစရန္ ဘယ္ဘက္ကို ခ်ေမာင္း စဥ္ အလုပ္သမား လင္မယားစီးလာသည့္ စက္ဘီးကိုတိုက္မိျခင္းျဖစ္ သည္။

စက္ဘီး မွာ လမ္းေဘးတြင္ လဲသြားၿပီး ေနာက္မွ ထိုင္လိုက္လာေသာ မေအးနွင္းျဖဴ ကို ေနာက္ဘီး နွင့္ ဗိုက္ေဘး တခ်မ္း အႀကိတ္ခံရကါ ေဆးရံု အေရာက္တြင္ ေသဆံုးသြားခဲ့သည္။ ခင္ပြန္းသည္ မွာဒူးေဂါင္းတြင္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္။

           သၿဂိဳဟ္ေရးအတြက္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ၀ပ္တလံုးဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းမွ ကူညီေရး ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ကဘတ္ေငြ ၂၀၀၀ ေထာက္ပံ့ကူညီၿပီး အစအဆံုး ကူညီေပး ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

    ေသဆံုးသူ အသက္၂၀ အရြယ္မေအးနွင္းျဖဴ သည္ ကရင္ျပည္နယ္လွိဳင္းဘြဲ ့ၿမိဳ႕နယ္ ေပါင္ေရပူ ေက်းရြာ မွအဖ ဦးဖိုးတင္ မိခင္ ေဒၚေစာတင္ တို႔၏ သားသမီး ၅ ဦး ရွိသည့္အနက္ အငယ္ဆံုး သမီးျဖစ္သည္။

         အေလာင္းသၿဂိဳဟ္သည့္ေန႔က တိုက္မိသည့္ ကားသမားက  မိသားစုတစ္ဦးကိုေစလႊတ္၍ ဘတ္ေငြ  ၄၀၀၀၀  ေပးခဲ့သည္။ ေသဆံုးသူတို႔၏ လုပ္ငန္းရွင္က လူ႔အသက္တစ္ေခ်ာင္းကို ဘတ္ေလးေသာင္းျဖင့္

တန္ဘိုးျဖတ္သေလာ့ဟု ေျပာသျဖင့္ ေနာက္ထပ္ ေပးေလွ်ာ္ဦးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

“လူကုန္ကူးခံခဲ့ရသူအခ်ိဳ႕ ေနရပ္ျပန္ၿပီ”

                                   

စက္တင္ဘာ ၂၆

ေအာင္ခန္႔

          ထိုင္းႏိုင္ငံ ၿခံဳဘူရီ ငါးဖမ္းေလွဆိပ္တြင္ေရာင္းစား ခံေနခဲ့ရ သည့္ ျမန္ မာ အလုပ္သမား ၁၂ ဦးႏွင့္ မဟာခ်ိဳင္ ေန၀စ္အရပ္ မွ ဆန္းဒစ္ပုဇြန္အလုပ္ရံုတြင္ လူကုန္ကူးခံခဲ့ရ သည့္  ျမန္မာအလုပ္သမား ၅ဦးတို႔ ေနရပ္ရင္း သို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္လိုက္ၿပီျဖစ္သည္။

ယေန႔တြင္ ၿခံဳဘူရီေလွဆိပ္မွ အလုပ္သမား ၁၂ ဦး တို႔မွာ မဟာခ်ိဳင္အေျခစိုက္ထိုင္းအင္းဂ်ီအို အဖြဲ႔ တစ္ခုမွ

ၿပီးခဲ့သည့္ ၂လခန္႔က ကယ္တင္ထားခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔ ယေန႔နက္တြင္ DKBA ကိုသံုးလံုးဂိတ္

ေဟာင္ထဲအေရာက္တြင္ ျမန္မာပြဲစားမ်ားက တစ္ဦးလွ်င္ ဘတ္ ၁၅၀၀ စီျဖင့္ေရြးခိုင္းသည္။ မေရြးႏိုင္ပါက

ေလွေပၚသို႔ ထပ္မံေရာင္းခ်မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။

         ပဲခူးမွ အသက္၃၃ ႏွစ္အရြယ္ ကိုစစ္ႏိုင္က“ က်ေနာ္ လုပ္အားခ တစ္ျပားမွ မရပဲ ၆လေက်ာ္ေက်ာ္ ငါးဖမ္းေလွမွာ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ရတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကို မဟာခ်ိဳင္က ထိုင္းအင္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔လာေခၚလို႔ လြတ္လာတာ။က်ေနာ္တို႔ တရားမ၀င္ ခိုး၀င္မႈနဲ ့၄၈ ရက္ေထာင္က်ေနခဲ့ရတယ္။ ဒီေန ့မနက္ ကိုယ့္ တိုင္းျ ပည္လဲေရာက္ေရာဘတ္ ၁၅၀၀ နဲ႔ ေရြးရအံုးမယ္တဲ့၊ က်ေနာ္ တို႔ ထိုင္းႏိုင္းငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မ်ားအဖြဲ႔ MAT ကိုလွမ္းၿပီးေတာ့ အကူညီေတာင္းခဲ့တယ္။ မၾကာခင္ပဲ ျမ၀တီ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးႏွိမ္ နင္းေရးတပ္ဖြဲ႔က လာေခၚသြားပါ တယ္။ အားလံုုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္” ဟုေျပာသည္။

ယမန္ေန႔က ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ျခင္းခံခဲ့ရေသာ ဆန္ဒစ္  ပုဇြန္အလုပ္ရံုက အလုပ္သမ မပပက“ က်မတို႔ကို

ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္ေအာင္ကယ္ခဲ့တာ MAT အဖြဲ႔က ဦးေက်ာ္ေသာင္း ျဖစ္တယ္။ က်မတို႔ ပထံုဌာနီ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲမွာ အစိုးရသက္ေသအျဖစ္ ၃လေက်ာ္ၾကာေနခဲ့တယ္။ ပုဇြန္ရံုမွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္အား

ခ က်မတို႔ လင္မယား ၂ေယာက္ ဘတ္ ငါးေသာင္းရလာခဲ့ပါတယ္။ အမႈကေတာ့ ပိတ္လိုက္ရတယ္။ သမီးတို႔သာေထာင္က်သလိုေနရၿပီး လူကုန္ကူးသူေတြက အျပင္မွာလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနရတယ္၊ က်မ တို ့ေနာက္ႏွစ္ေလာက္ေနလဲ အမႈကျပတ္မွာမဟုတ္သလို ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္လည္း ဘာမွျဖစ္မွာ မဟုတ္ ဘူးေလ”ဟုေျပာသည္။ 

              ထိုင္းႏိုင္ငံအႏွံ႔အျပားမွ ဖမ္းဆီးျပန္ပို႔ခံရသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားသည္ နယ္စပ္ျပန္ေရာက္ သည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားသည္  ျမ၀တီၿမိဳ႕ဘက္ရွိ DKBA ဂိတ္ေဟာင္း (ယခုနယ္ျခားေစာင့္ တပ္စခန္း ထဲတြင္ တစ္ဦးလွ်င္ ဘတ္ ၁၅၀၀ ေပး၍ ေရြးထုတ္ရသည္။ မေရြးႏိုင္သည့္အလုပ္သမားမ်ားကို ၎ပြဲစား မ်ားကငါးဖမ္းေလွမ်ားသို႔ ထပ္မံေရာင္းခ်ေလ့ရွိသည္။

"ထိုင္းရဲအေယာင္ဆာင္ၿပီးပတ္စပို႔ကိုမီးရႈိ႕ကာေငြေတာင္း"

“ဖူးခက္ေရႊဆိုင္လုယက္သူ အဖမ္းခံၿပီ”

                                    

စက္တင္ဘာ ၂၃

ကိုတီး (ထိုင္းဘာသာျပန္)

     ႏွလံုးေရာဂါသည္ ဇနီးျဖစ္သူ နန္းမူးစာ အားထိုင္းအာဏာပိုင္ မ်ား ဖူးခက္ကားဂိတ္တြင္ ဖမ္းဆီးခံရေၾကာင္း သိရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ ေရႊဆိုင္ လုယက္သူ ဟုယူဆရသူ ကိုေစာ က ရဲစခန္းသို႔ လာေရာက္ၿပီး အဖမ္းခံခဲ့သည္။

          ယမန္ေန႔ မြန္းတည့္ခ်ိန္က ဖူးကက္ၿမိဳ႕နယ္ မွဴးရံုးဖုန္း ၁၉၁ သို႔ ဖုန္းဆက္၍ လာေရာက္ ေခၚယူပါရန္ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ေၾကာင္း ထိုင္းရတ္သတင္းစာတြင္ ေရးသားထားသည္။ေရႊဆိုင္ကို လုယက္ ခဲ့ၿပီးေနာက္ ကထိုးၿမိဳ႕အနီးရာဘာေတာ အနီး တ၀ိုက္ ေရတံခြ န္တြင္ တိမ္းေရွာင္ေနခဲ့သည္။

      အတူတူ လုယက္ခဲ့သည့္ ကိုေမ႔ မွာ ေရႊတ၀က္နီးပါးယူသြားၿပီး ဖူးခက္မွ ဘတ္ေကာက္သို႔ အတက္ လမ္းခရီး တြင္ ၿခံဳေဖၚ ကားဂိတ္တြင္ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားခဲ့သည္။ လိုင္းကားျဖင့္ မဟာခ်ိဳင္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိခဲ့ရၿပီးေနာက္ ဆက္သြယ္မရရွိေတာ့ေၾကာင္း ကိုေစာ ကထြက္ဆိုခဲ့သည္။

ဇနီးျဖစ္သူ ႏွလံုးေရာဂါအား ရြာျပန္ၿပီး ကုသရန္ ေငြမရွိသျဖင့္ လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္မိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရဲစခန္းတြင္ထြက္ဆိုေၾကာင္း ထိုင္းရပ္သတင္းစာတြင္ ေရးသားထားသည္။

“က်မတို႔ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲမွာပါရွင့္”

က်မနာမည္ မ၀င္းပါ။ ျမ၀တီၿမိဳ႕ကပါ။ က်မတို႔မွာ ကေလး ၂ေယာက္ ရွိလာေတာ့ စီးပြားေရးက်ပ္တည္း လာ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ဟာ ပြဲစား ေက်ာ္စိုး နဲ ့ဆက္သြယ္ရၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ လုပ္တာကို လမ္းစရိတ္ ဆပ္။ တစ္ေယာက္လုပ္အားခကို မိသား စု ေ တြ ျပန္ပို႔ ဆိုၿပီး ပြဲစားေက်ာ္စိုး နဲ႕ကတိစကားေျပာၿပီးၿပီးခဲ့ တဲ့တစ္ႏွစ္  တစ္ႏွစ္ ေက်ာ္က မဟာခ်ိဳင္ကိုလာခဲ့ၾကပါတယ္။

       က်မတို႔ မဟာခ်ိဳင္ ေန၀စ္အရပ္က ဆန္းဒစ္ ဆိုတဲ့ ပုဇြန္ အလုပ္ ရံု တစ္ရံုကိုေရာက္ေတာ့မွ အဓမၼခိုင္းေစခံ ရၿပီ ဆိုတာသိ လိုက္ ရေတာ့တယ္။ လူကုန္ကူးခံရၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ က်မတို႔ ထြက္ေျပးလို႔ မလြတ္ေတာ့ဘူး။

 ေန႔စဥ္ နံနက္၃နာရီမွာ အိပ္ရာကထၿပီးေတာ့၄နာရီမွာအလုပ္ ၀င္ရပါတယ္။ ေန႔လည္၁၂ နာရီမွာ အလုပ္ နား ထမင္းစားရတယ္။ ညေန ၉နာရီေလာက္အထိ အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ဒီေလာက္ အလုပ္ လုပ္ရတာ လုပ္အားခ ၁၀ ဘတ္စီပဲရတယ္။ပြဲစားေတြ ခ်က္ေကၽြးတာေတြကိုပဲ က်မတို႔စားရတယ္။

၀က္ရိုး၊ၾကက္ရိုးေတြကို ဗူးသီး ခရမ္းသီးေတြနဲ႔ ေရာျပဳတ္တာေတြကိုပဲ စားရတယ္။ ထမင္းစားလို႔  မေကာင္း လို႔ လဘက္သုတ္ေလးဘာေလး စားခ်င္လို႔လည္း မစားရဘူး။ ၾကက္သြန္ကေလးဘာေလး စားခ်င္လို႔လည္း မစားရဘူး။ အဆာေျပ သြားရည္စာ မန္က်ည္းေစ့ ကိုစားရ တယ္။ ေနမေကာင္းလို႔လည္း ေဆးမ ကုရဘူး ။ ေရာဂါမ်ားရင္ေတာင္ အေစာင့္ေတြ အမ်ားႀကီး နဲ႔ သြားရတယ္။ က်မပင္ပန္းလြန္းလို႔ အလုပ္မဆင္းပဲေန လို႔ပြဲစား ေက်ာ္စိုး ကသံတုတ္နဲ႔ ရိုက္တာ ခံခဲ့ရတယ္။  မလုပ္ႏိုင္တဲ့သူ ဂ်စ္ကန္ကန္ ျပန္ေျပာသူနဲ ့ထြက္ေျပး ဖို ႔ႀကံစည္တဲ့လူေတြကို ေျမေအာက္ခန္းမွာ ထမင္း မေကၽြး ေရမတိုက္ပဲ တစ္ရက္   နွစ္ရက္ထားပစ္လိုက္ တယ္။ တကယ့္ငရဲခန္းပါပဲ။

      က်မတို႔ လုပ္သမွ် ပိုက္ဆံေတြကို ပြဲစားေတြက သိမ္းတယ္။ အလုပ္လုပ္တာ ေငြအရနည္းရင္ ပြဲစားေတြက ခံုေပၚကထိုင္တယ္။ က်မတို႔က ပြဲစားေတြ ပါးရိုက္ဖို႔မ်က္ႏွာကိုလွည့္ေပးရတယ္။  သားသမီးနဲ ့မိဘေတြဆီကို တျပားမွ မပို႔နိုင္ပဲ အဲဒီပုဇြန္ အလုပ္ရံုမွာ က်မတို႔  လင္မယား ၁၃ လ ၾကာလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။

  က်မတို႔ဆီမွာ ၇လေလာက္ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ ကိုျမင့္ဦး ဆိုသူကို ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ျမန္မာႏိုင္သားမ်ား အဖြဲ႔ MAT အဖြဲ႔က လာေရြးထုတ္သြားတယ္။ အယင္ ကတည္းက ကိုျမင့္ဦး ကဖုန္းနဲ႔ဆက္ ၿပီးေတာ့ သတင္းေပးထားတာ။ ကိုျမင့္ဦး မိသားစုေတြ ေပးပို႔တဲ့ေငြနဲ ့ဒီအဖြဲ႔က လာေရြးေတာ့ က်မတို႔ အလုပ္ ရံု တြင္းက အေျခအေနေတြကို MAT အဖြဲ႔က ကုန္သိသြားခဲ့တယ္။

                        “ကယ္ထုတ္ၾကျခင္း”

             ေမလ ၁၅ ရက္ေန႔မွာ သမီးတို႔ အလုပ္ရံုကို ထိုင္းအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔AHTD နဲ႔

ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအဖြဲ႔ MAT တို႔ စီးနင္း၀င္ေရာက္ ကယ္တင္ခဲ့တာ က်မတို႔ အလုပ္ရံု ထဲကအလုပ္သမား ၁၄၆  ေယာက္ ျဖစ္တယ္။

             အျခားအလုပ္သမားေတြ ရက္ပိုင္း လပိုင္းအတြင္း ျမန္မာျပည္ကို ျပန္သြားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ထိုင္းႏိုင္ငံကုိ ျပန္လာလို႔ အလုပ္ေတာင္လုပ္ေနၿပီလို႔သိရတယ္။ က်မက ပုဇြန္ အလုပ္ရံုထဲက ဆိုး၀ါးတဲ့ အေျခအေနကို တိတိက်က် ေျပာျပႏိုင္တာေၾကာင့္ အစိုးရ သက္ေသအျဖစ္ ပထံုဌာနီ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းထဲကိုပို႔လိုက္တယ္။

 “သၾကားရည္လူးထားတဲ့တိုင္းျပည္မွာ စံျမန္းရျခင္း”

              ႏုတ္သီးေကာင္း လွ်ာပါးတဲ့ က်မ ခုေတာ့ သၾကားရည္ လူး တဲ့ေနရာကိုေရာက္ေနရၿပီ။ ဦးေက်ာ္ေသာင္း ဆိုတဲ့ လူႀကီး လည္း က်မတို႔ကို ပုဇြန္ရံု ငရဲအိုးထဲက လာၿပီးေတာ့ ေခၚထုတ္ပါရဲ႕။ က်မတို႔ကို ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းထဲ တခါမွ လာမေတြ႔ဘူး။  ငါးပိစား တဲ့ က်မတို႔ ဗမာေတြရဲ႕ပါးစပ္မွာ အဲဒီ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ထဲက သၾကားရည္ နဲ ့ခ်က္ျပဳတ္ ေၾကာ္ေလွာ္တာေတြနဲ ့စားရ ရတာ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ စိတ္ေတြ ထိခိုက္လာရတယ္။ တစ္ေန႔ျပန္ ရႏိုး နဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ေနတာလည္း သံုးလေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။

     လူကုန္ကူးခံရသူေတြကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ေဂဟာလို ့သာေျပာတာ။ အမွန္က အက်ယ္ေထာင္ တစ္မ်ိဳးပဲ။ က်မတို႔က ဆင္းရဲလို႔  ဒီတိုင္းျပည္လာအလုပ္ လုပ္တာ  အလုပ္ လည္း မလုပ္ရ၊၀င္ေငြလည္း မရွိေတာ့  က်မတို႔စိတ္ဓါတ္က်လာၾကတယ္။ က်မတို႔ သက္ေသ အျဖစ္ေန ၾကတဲ့ လင္မယား ၄တြဲမွာ  ၄ေယာက္က ထိုင္းႏိုင္ငံ အတြင္း ေနထိုင္ခြင့္ေထာေရာစာရြက္ပါတယ္။ ပတ္စပို႔ေလွ်ာက္ပါရေစလို႔   ေျပာတာကို စခန္းလူႀကီးေတြက လက္မခံဘူး။ လုပ္မေပးဘူး။ ျမန္မာျပည္က လူမႈ၀န္ထမ္းအဖြဲ႔ေတြ လာတယ္။ အျမန္ဆံုးျပန္ေခၚမယ္လို႔ ေျပာၿပီး ျပန္သြားၾကတာပဲ။   လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔ေတြနဲ ့အဲဒီႏိိုင္ငံတကာအင္ဂ်ီအိုႀကီးေတြမွာ လုပ္ေနတဲ့ ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳး လို႔ ေျပာရခက္တဲ့ ျမန္မာအရာရွိဆိုသူေတြ (သၾကားရည္လူထားတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔လူေတြ)လည္း ဟိုေမးဒီေမး ၿပီး ျပန္သြားၾကတာပဲ။

          က်မစိတ္အထိခိုက္ဆံုးအရာတစ္ခုကို ေျပာပါရေစ။ က်မတို႔ ကို ႏွိပ္ကြပ္တဲ့ ပြဲစား ေက်ာ္စိုးကို က်မတို႔ ေရွ႕မွာပဲ ေျခာက္လံုးျပဴး တစ္လက္၊ျမင္းေဆးေတြနဲ ့မိတယ္။ သူ႔ကို သူေဌးက အာမခံနဲ႔ ယူသြားတာ အခ်ဳပ္ခန္းထဲ တစ္နာရီေတာင္ မေနခဲ့ရဘူး။ က်မတို႔ လင္မယား ၂ေယာက္ ၁၃လ လုပ္တာ မဟာခ်ိဳင္တရား၀င္ ေန ႔တြက္ ခနဲ႔ တြက္ေတာ့ ဘတ္တစ္သိန္းေက်ာ္ရမယ္။ အဲဒါကို လင္မယား  ၂ေယာက္လံုးမွ ေျခာက္ေသာင္းပဲေပးတယ္။  သူေဌးကိုယ္တိုင္လာၿပီးေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းမွဴး နဲ ့ဖိအား လာေပးတယ္။ က်မတို႔ အမႈပိတ္ လက္မွတ္ ထိုးေပးလိုက္ရတယ္။ က်မတို႔ ဆီကို ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္နဲ ့တိုင္ပင္ၿပီး လာခ်င္တဲ့ ဦးေက်ာ္ေသာင္း တို႔ လာခြင့္ ေတာင္းတာ ဒီေန႔ အထိ ဒီစခန္းက လာခြင့္မျပဳဘူး။

နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ရင္ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး အတြက္ က်မတို ့တတပ္တအား ပါ၀င္ၾကသူေတြဟာ (၁) အခ်ိန္ကုန္တယ္။ (၂) အလုပ္မလုပ္ရတဲ့အတြက္ ၀င္ေငြမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့တဲ့ မိသားစုေတြ အခက္အခဲႀကံဳရတယ္။ (၃) က်မတို႔ကို အခ်ိန္ဆြဲထားတယ္။ စိတ္ဓါတ္က်လာၿပီးေတာ့ အမႈပိတ္ခိုင္းတယ္။ (၄) က်မတို႔ ဘာနစ္နာေၾကးမွ မရပဲ နယ္စပ္ကို ျပန္ေရာက္။  

 . . . . ကုလသမဂၢလူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး၊ ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာအစိုးရတို႔လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးက …ဒါပါပဲ။

                                                                                        ေက်ာ္ေသာင္း

                                                                               ၂၀၁၂ ခု စက္တင္ဘာ ၂၂

“ဖူးခက္ေရႊဆိုင္ လုယက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္သူဟု ယူဆရသူအားဖမ္းမိ”

စက္တင္ဘာ ၂၁
ကိုတီး
      ဖူးခက္ေရႊဆိုင္ လုယက္မႈ ႏွင့္ပါတ္သက္သည့္ တရားခံတစ္ဦးအား ယမန္ေန႔ညေနက မဲေဆာက္ ကို သြားမည့္ ဖူးခက္ ကားဂိတ္တြင္ ယမန္ေန႔က ဖမ္းဆီးမိေၾကာင္းယေန႔ထုတ္ ထိုင္းရပ္ သတင္းစာ တြင္ ေရးသား ထားသည္။

လုယက္သူမ်ားမွာ ကရင္လူမ်ဳိး ကုိေမ႔ ႏွင္႔ ကုိေစာ (ခ) ေဝါ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ ျဖစ္သည္။ ကုိေစာ ၏ ဇနီးျဖစ္သူ အသက္ ၃၁ႏွစ္ အရြယ္ မြန္လူမ်ုုိဳး နန္းမူးစာ သည္  ေရႊဆုိင္မွ ခင္ပြန္းျဖစ္ သူ  လုယက္လာ ေသာ ေရႊထည္မ်ားကုိ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ဗူးတြင္ ထည္႔ကာ ေနရပ္ရင္းျမန္မာျပည္သို႔ျပန္ရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။



              ကုိေစာ၏ ဇနီးျဖစ္သူ  နန္းမူးစာ အား မယ္ေဆာက္သို႔ ျပန္မည္႔ ဖူးခက္ကားဂိတ္တြင္ ရဲမ်ားဖမ္း ဆီးၿပီး ေခါင္းေလ်ာ္ရည္ ဗူးမ်ားကုိ ထုတ္၍ စစ္ေဆး သည့္အခါ ေရႊ  ၈၇ က်ပ္သား ေတြ႔ရွိရျခင္းျဖစ္သည္။
             ယမန္ေန႔  ညေနက ဖူကက္ ၿမိဳ႕နယ္ တရားရုံးမွ ဖမ္းဝရမ္း အမွတ္ ၄၉၀/၂၀၁၂  ထုတ္ၿပီးေနာက္ အမွတ္(၈)ရဲဌာနခ်ဳပ္က စုံစမ္းေထာက္လွမ္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ေရႊဆုိင္လုယက္မႈကုိ ညေန  ၃း၁၅  တြင္ အမႈမွန္ ကုိ ေဖၚထုတ္ႏုိင္ခဲ႔သည္။       လုယက္မႈကို က်ဴလြန္သူဟု ယူဆရသူ အမ်ိဳးသား ၂ဦးကို ဖမ္းဆီးႏိုင္ေရး အတြက္ ရဲတပ္ဖြဲ႔က အပူတျပင္း ရွာေဖြလွ်က္ရွိသည္။

စက္တင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔က ဖူးခက္ၿမိဳ႕ လတ္စဒါရပ္ကြက္ နယ္ေျမ(၇) လမ္းသြယ္(၁၀)အနီး တြင္ရွိ
ေသာ ေရႊဆိုင္မွ ေရႊအေလးခ်ိန္ ၁၅၀ က်ပ္သားအား ျမန္မာအလုပ္သမား ဟုယူဆသူ ၂ဦးက လုယက္
ယူငင္သြားခဲ့သည္။

              ကုိေစာ သည္ ေရႊမလုယက္မီအရင္တလ အတြင္း  ေခ်ာ႔( ခ္) ျဖစ္နုိင္ေသာ ဘက္ထရီ လက္ကုိင္တစ္ခုႏွင္႔ ေရႊလု ယက္မႈတစ္ခု ကိုက်ဳးလြန္ခဲ႔ရာ မေအာင္ျမင္ခဲ႔ေၾကာင္းသူမက ထြက္ဆုိသည္။

       ေရႊဆုိင္ လုယက္မႈႏွင္႔ပတ္သက္၍ နန္းမူစာမသိခဲေၾကာင္း   ေခါင္း ေလ်ာ္ရည္ ဗူးထဲတြင္ ေရႊထည္႔ ထားမွန္း မသိေၾကာင္း၊ သူမ၏ ခင္ပြန္းသည္မွ အိမ္ကိုျပန္သြားခိုင္းေၾကာင္း ရဲမ်ားကို ထြက္ဆိုသည္။

တာဝန္ရွိသူမ်ားက လုယက္လာေသာ ေရႊမ်ားကုိ လက္ခံမႈျဖင္႔ တရားစြဲဆုိမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။
       

“လူကုန္ကူးခံရသူ ၂၀ ဦးအားျပန္ပို႔ၿပီ”

စက္တင္ဘာ ၂၁
ေအာင္ခန္႔

      လူကုန္ကူးမႈ ပူးေပါင္းအဖြဲ႔မ်ား ကယ္တင္ခဲ့ သည့္ ငါးဖမ္းအလုပ္သမား၂၀ဦး တို႔ယေန႔တြင္ ျမ၀တီလူ ကုန္ကူးမႈတားဆီးႏွိမ္နင္းေရး အဖြဲ႔ သို႔ေရာက္ရွိၿပီး ေန ရပ္ရင္းသို႔ ျပန္ၾကၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

          ၎တို႔သည္စက္တင္ဘာ ၁၁.၁၂.၁၃ ရက္ေန႔ တို႔တြင္ ထိုင္းအစိုးရလူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ AHTD ,ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအဖြဲ႔ MAT ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းဖန္ငအေျခစိုက္ FED ႏွင့္ ဘန္ေကာက္ ျမန္မာသံရံုး အလုပ္သမား ကူညီေစာင့္ေ ရွာက္ေရးအသင္း အတြင္းေရးမွဴး ဦးႏိုင္ထြန္း တို႔ ပူးေပါင္း ကယ္တင္ ခဲ့သည့္ အလုပ္သမားမ်ား ျဖစ္သည္။ပဲခူးၿမိဳ႕က အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ ေဘဇင္ ၏ မိခင္ ေဒၚ၀င္း က“ က်မ ပဲခူးက လာၿပီး သားကိုေစာင့္ေနတာ၊ က်မသားေလးကို  ေလွေပၚမွာေရာင္းစား ခံထားရာက သြားေခၚေပးၾကတဲ့ ဦးေက်ာ္ေသာင္း တို႔ကို ဘယ္လိုေ က်းဇူးဆပ္ရမလဲရွင္၊ က်မ သားေလးကို ျပန္ေတြ႔ရတာကိုပဲ ၀မ္းသာလွပါၿပီ။ ကေလးက ေက်ာင္းမတက္ ခ်င္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး အိမ္က ထြက္သြားတာ၊ ငါးဖမ္းစက္ေလွကိုေရာင္းစားခံရတယ္။  ကံႀကီးေပလို႔ေပါ့ရွင္” ဟု ၀မ္းနည္း၀မ္းသာ ငိုရိႈက္ရင္း ေျပာသည္။



               လူကုန္ကူးခံခဲ့ရသည့္ အလုပ္သမားမ်ား နယ္စပ္ျပန္ပို႔ရန္  ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ IDC အခ်ဳပ္ခန္းသို႔   ေရာက္ရွိေနစဥ္ အစားအစာမ်ား အခက္အခဲႀကံဳေနရေၾကာင္း MAT သို႔ အေၾကာင္းၾကားလာခဲ့သည္။
MAT အဖြဲ႔က  သံမွဴး ဦးႏိုင္ထြန္း ထံသို႔ အကူညီေတာင္းခံခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စက္တင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ၎က အလုပ္သမားတစ္ဦးလွ်င္ ဘတ္ေငြ ၃၀၀စီ ေထာက္ပံ့ကူညီေပးခဲ့ေၾကာင္း အလုပ္သမား မ်ား ေျပာျပ ခ်က္အရသိရွိရသည္။

  ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္ အလမ္းမ်ား နည္းပါးေနဆဲျဖစ္သျဖင့္   ျမန္မာလူငယ္မ်ား ထိုင္းႏိုင္ငံ အတြင္းသို႔ အလံုးအရင္းျဖင့္ ၀င္ေရာက္ လာေနၾက ဆဲျဖစ္သည္။

 အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ ထိုင္း ျမန္မာနယ္စပ္သည္ လူကုန္ကူးမႈအႀကီးမားဆံုးေနရာ တစ္ခုျဖစ္ေသာ္ လည္း ကုလသမဂၢ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး UNIAP, ထိုင္းအစိုးရလူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ အစိုးရ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးႏွိမ္ နင္းေရး အဖြဲ႔တို႔မွာလည္း ထိထိေရာက္ေရာက္ ကာကြယ္တားဆီးမႈ မျပဳလုပ္ႏိုင္ၾကေသးေပ။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ မႈခင္းျဖစ္ေနျခင္းႏွင့္ ထိုင္းအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္လူကုန္ကူးမႈ ဥပေဒ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားအျပင္ လူကုန္ကူးမႈတြင္ နယ္စပ္အေျခစိုက္   ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ား၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ား၊ ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ႏွင့္ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားပါ၀င္ပတ္သက္
  ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသူမ်ားက ေျပာသည္။

                 ထို႔အျပင္ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူမ်ား အျဖစ္အမည္သာခံထားၿပီး အစည္းေ၀းလုပ္ျခင္း၊ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာ လက္ေတြ႔မက်သည့္ သေဘာတရားသင္တန္းမ်ားတက္ေရာက္ျခင္း၊ အြန္လိုင္း သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို ေဆြးေႏြး ေဟာေျပာေနျခင္းမ်ားအျပင္ အစီရင္ခံစာေရးသည့္ လုပ္ငန္းသည္သာ အဓိကအျဖစ္ ခံယူထားၾကျခင္းလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ အသက္အႏၱရာယ္မ်ားျခင္းေၾကာင့္ လည္း ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း MAT အဖြဲ႔ဒါရိုက္တာ ဦးေက်ာ္ေသာင္း ကသံုးသပ္ေျပာဆိုသည္။

ျမန္မာအလုပ္သမားတစ္ဦးသတ္ျဖတ္ခံရ

စက္တင္ဘာ ၂၁

ျမတ္ညိဳ(အလြတ္သတင္းေထာက္)

     ထိုင္းနိုင္ငံ အေရွ ့ေျမာက္ပိုင္း ေခါင္ကဲင္ခရိုင္ နန္ ့ေဖာင္ၿမိဳ႕နယ္ အပိုင္ ေတာစပ္ တေနရာတြင္ လူေသ အေလာင္း တေလာင္းေတြ ့ရွိရာ ထိုင္းရဲမ်ား လာေရာက္ စစ္ေဆးရာ လူေပ်ာက္တိုင္ၾကားထားေ သာ ျမန္မာအလုပ္သမားျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရွိခဲ့ရ သည္။

       ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက လူေပ်ာက္အမႈဖြင့္ တိုင္ၾကား ထားသည့္ ေခါင္ကဲင္ၿမိဳ႕ရွိ ေဒခ်ာဖန္းနစ္ ပိုက္ကြန္စက္ရံုသို႔၂၀၁၂ ခု ၾသဂုတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔ ကအေၾကာင္းၾကား လာခ့ဲသည္။ သားငယ္ ကိုေက်ာ္မင္းေနာင္ ေပ်ာက္ဆံုးသျဖင့္ တိုင္တန္း ထားေသာ ဖခင္ ဦးေက်ာ္သန္း မိခင္ ေဒၚဝင္း သားႀကီး ကိုစိုးမင္းေနာင္ နွင့္ စက္ရံု မွ တာဝန္ရွိသူမ်ား ႏွင့္   ျမန္မာစကါးျပန္မ်ားပါ သြားေရာက္ ၾကည့္ရႈခဲ့ ၾကသည္။ 

မိခင္ေဒၚ၀င္းက“ဖိနပ္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ခါးပါတ္ ဒီပစၥည္းေတြက အႀကီးေကာင္ေရာ အငယ္ေကာင္ေရာ အတူတူ ဝယ္ျပီး ဆင္ထားေပးတာပါ ဒါေၾကာင့္ ဒီပစၥည္းေတြ ျမင္တာ နဲ႔က်မွ သားဆိုတာေျပာနိုင္ပါ တယ္”ဟုေျပာသည္။ အေလာင္းကို ေဆးရံုသို႔ ယူေဆာင္သြားၿပီးေနာက္ တာဝန္ရွိသူမ်ားက ဖခင္ ႏွင့္မိခင္တို႔၏ေသြးမွားကို ယူၿပီး DNA(မ်ိဳးရိုးဗီဇ) စစ္ေဆးမႈအား ၃လခန္႔အၾကာတြင္ အေျဖသိရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

 

               ေသဆံုးသူ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ ကိုေက်ာ္မင္းေနာင္ သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ဇူလိုင္လ ၁ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔က စက္ရံုတြင္ အတူ တူ အလုပ္ လုပ္ေနေသာ ထိုင္းနိုင္ငံသား တစ္ဦးနွင့္ အလုပ္ပိတ္ရက္ ကုန္တိုက္တြင္ ေဆာင္းေဘာက္ ၾကည့္ရန္အတူတူသြားခဲ့ၾကသည္။ သူ႔တြင္ တစ္က်ပ္သား ႀကံဳတစ္ကံုး ႏွင့္၅မူးသား လက္စြတ္ တစ္ကြင္းနွင့္ ပိုက္ဆံ ဘတ္ ၂၀၀ ပါသြားခဲ့သည္။

ကုန္တိုက္မွ ျပန္လာၿပီး ထိုင္းမိတ္ေဆြက သူ ့ရြာ အလည္ေခၚသျဖင့္လိုက္သြားေၾကာင္း၊ အလုပ္ ရံုမွ ျမန္မာမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ကန္စြန္းရြက္ ခူးသြားရန္ မမွီေတာ့ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံ ဖုန္းျဖင့္ေနာက္ဆံုး အသိေပး အေၾကာင္းျပန္ခဲ့သည္။ ေနာက္တေန႔တြင္ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည့္ ထိုင္းျပန္လာသည့္အခါ ကိုေက်ာ္မင္းေနာင္ ပါလာ သျဖင့္ သြားေရာက္ေမးျမန္းရာ သူမသိ သူမေခၚသြားေၾကာင္း ထိုင္းလူငယ္က   ျငင္းဆန္ပါသည္။ နယ္ေျမရဲစခန္းအား အေၾကာင္းၾကားခဲ့ရာ ထိုင္းလူငယ္ကိုေခၚယူသြားခဲ့ၿပီး ညေနတြင္   ျပန္လည္လြတ္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ပိုင္း မွ ထိုင္းလူငယ္မွာ အလုပ္ရံုုမွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။

 ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ၀ပ္တလံုးေက်ာင္းမွ ကူညီေရး ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက က ျမန္မာသံမွဴး ဦးႏိုင္ထြန္း ထံသို႔ အေၾကာင္းၾကားထားၿပီး ယခုအမႈအား ေပၚေပါက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ဦးေက်ာ္သန္း မိခင္ ေဒၚဝင္း တို႔သည္ ပဲခူးတိုင္း ဒိုက္ဦးၿမိဳ႕နယ္ တမံႀကီးေက်းရြာမွျဖစ္ၾကသည္။

ေရႊလုပ္သားဂ်ာနယ္ အမွတ္စဥ္ - ၁၂

 ေရႊလုပ္သားဂ်ာနယ္ အမွတ္စဥ္ - ၁၁ အား ကာလာစံုျဖင့္ ဖတ္ရႈႏုိင္ပါၿပီ

Shweloathar for September

ေရႊလုပ္သားဂ်ာနယ္ အမွတ္စဥ္ - ၁၁

 ေရႊလုပ္သားဂ်ာနယ္ အမွတ္စဥ္ - ၁၁ အား ကာလာစံုျဖင့္ ဖတ္ရႈႏုိင္ပါၿပီ

Shweloathar for August

“ဖူးကက္ၿမိဳ႕ေရႊဆိုင္လုယက္မႈ ျမန္မာေလွလုပ္သားမ်ားဟုယူဆ”

                              
စက္တင္ဘာ ၁၈
ကိုတီး

ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ဖူးခက္ၿမိဳ႕မွ  ေရႊဆုိင္ တစ္ဆုိင္အား ဝင္ေရာက္ လုယက္သူ မ်ားမွာ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ယမန္ေန႔ထုတ္ သတင္းစာတို႔တြင္ ေရးသားေဖၚျပထားသည္ ။
        စက္တင္ဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ လုယက္မႈ ျဖစ္ပြားခ႔ဲရာ ေရႊဆုိင္ရွိ ေရႊ အေလးခ်ိန္၁၅၀ က်ပ္သား၊ ထုိင္းဘတ္ေငြ ၄ သန္း နီးပါးရွိေၾကာင္း သတင္းတြင္ေရးသားထားသည္။     ေရႊဆုိင္တြင္ ဝင္ေရာက္လုယက္စဥ္ အသုံးခ်ေသာ ဆုိင္ကယ္အား   ေလွလုပ္သားမ်ား၏ အခန္းနံေဘးတြင္ ေတြ႔ ရၿပီး အကၤ်ီွအိတ္ကတ္ ထဲတြင္ ေရႊဆြဲႀကိဳး၁ က်ပ္သား တစ္ကုံး ၅က်ပ္သား တစ္ကုံး ေလေသနတ္ တလက္ ေတြ႔ရွိခဲ႔သည္။



                ၁၆ ရက္ေန႔က ဖူးခက္ၿမိဳ႕လတ္စဒါ ရပ္ကြက္   နယ္ေျမ (၇) လမ္းသြယ္ (၁၀ ) အနီး တဝုိက္ တြင္ လုိင္စဥ္အမွတ္ ၈၁၀ Honda ဆုိင္ကယ္အနီေရာင္တစ္စီးက လမ္းေၾကာင္းလာၾကည္႔ သြားခဲ့ေၾကာင္း လံုၿခံဳေရးကယ္မရာမ်ားတြင္ စစ္ေဆးေတြ ့ရွိရသည္။

                  အမႈမွန္ေပၚေပါက္ရန္အတြက္ နယ္ေျမပုလိပ္ အေယာက္တစ္ရာ နီးပါး လုိက္ရွာေသာ္လည္း လုယက္သူမ်ားကိုမဖမ္းဆီးႏိုင္ခဲ့ေခ်။ လုယက္သူမ်ားမွာ ေလွဆိပ္ဘက္သုိ႔ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္ သြား ခဲ့သျဖင့္ ငါးဖမ္းေလွေပၚတြင္ အလုပ္ လုပ္ေနေသာျမန္မာ ေလွလုပ္သား မ်ားျဖစ္နုိင္ေၾကာင္း တင္ျမင္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးေနၾကသည္။ ထုိင္းလူမ်ိဳးလဲ ျဖစ္ႏုိင္သည္ပာု သက္ဆုိင္ရာ နယ္ေျမရဲ စခန္းက ေခါင္စြတ္၊ ထုိင္းရပ္ႏွင့္ေဒးလီးနယူးသတင္းစာမ်ား သုိ႔ေျပာျပခ႔ဲသည္။

"စမုတ္ဆံုခါ မဲေခါင္တံတားအနီးေလွဆိပ္မွ လူကုန္ကူးမႈဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ကိုဖမ္းမိစဥ္"

"၇၃ ႏွစ္ေျမာက္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမေန႔အခမ္းအနား ျပည္တြင္းျပည္ပတို႔တြင္စည္းကားစြာက်င္းပ"

“ေရာင္းစားခံထားရသည့္ ျမန္မာ၂၂ ဦးအား ကယ္တင္”

 စက္တင္ဘာ ၁၃

ကိုတီး

            ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေတာင္ဘက္ ကီလိုမီတာ ၁၈၀ ေက်ာ္တြင္ရွိေသာ ေခ်ာင္းစေမစံ(ခ) အေခ်ာင္   ေလွဆိပ္တြင္ေရာင္းစားခံထားရ သည့္ ျမန္မာ အလုပ္သမား ၂၁ ဦးတို႔အား လူကုန္ကူးမႈတိုက္ ဖ်က္ေရးပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သူမ်ားက ကယ္တင္ ႏိုင္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

စက္တင္ဘာ ၁၂ ရက္ေန႔က ငါးဖမ္းေလွအလုပ္ သမား ၁၈ဦးႏွင့္ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္ေန႔က ၃ ဦးႏွင့္ ယေန႔ တြင္ ၁ ဦးတို႔အား ထိုင္းအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔AHTD ၊ ထိုင္းႏိုင္ ငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အဖြဲ႔ MAT ထိုင္းေတာင္ပိုင္း ဖန္င အေျခစိုက္ FED ႏွင့္ ျမန္ မာအလုပ္သမား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း  အတြင္းေရးမွဴး  ျမန္မာသံမွဴး  ဦးႏိုင္ထြန္း တို႔ ပူးေပါင္း ကူညီခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားက ၎တို႔  သားသမီးမ်ားေရာင္းစားခံထားရေၾကာင္း  MAT အဖြဲ႔သို႔ ဆက္သြယ္ အကူညီေတာင္းခံခဲ့ၾကသည္။ ေရာင္းစားခံထားရသူတို႔၏ ဓါတ္ပံုမ်ားအား စာတိုက္ႏွင့္ အီးေမး စနစ္တို႔ျဖင့္ ေပးပို႔ ခဲ့ၾကၿပီး သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားအား လခ်ီ၍ စုေဆာင္း မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ရသည္။

       လိုအပ္သည့္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ျပည့္စံုသည့္အခါ ျမန္မာသံရံုးႏွင့္ FED တို႔ အား ညွိႏိႈင္းၿပီး ထိုင္းအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး အထူးရဲတပ္ဖြဲ႔ AHTD ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ  ၂ ရက္ႏွင့္ ၂ည ႀကိဳးပမ္းေ ဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

MAT အဖြဲ႔ တာ၀န္ခံ ဦးေက်ာ္ေသာင္း က  “ လူကုန္ ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး လုပ္ငန္းက အခ်ိန္ေတြ ေငြေတြ အကုန္ အက်ခံၿပီး သတင္းအခ်က္အလက္ စုေဆာင္းရတယ္။ လူကုန္ကူးခံထားရတဲ့ ျမန္မာေတြ ဟာ ထိုင္း အာဏာပိုင္ ေတြနဲ႔ ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြ တြလက္ထဲက ဆြဲထုတ္ရတဲ့အလုပ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ အႏၱရာယ္မ်ားပါ တယ္။ ေရာင္းစားခံထားရတဲ့သူေတြ က်ေနာ္တို႔ကို တိတိက်က် ဆက္ သြယ္ႏိုင္မွ ျဖစ္တာ   ေၾကာင့္ အေတာ္ ခက္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သြားေရာက္ ကယ္ထုတ္တဲ့အခါ  AHTD အဖြဲ႔က က်ေနာ္တို႔ အကူညီေတာင္းလို႔ လာခဲ့ရတာပါဆိုၿပီး လက္ညွိးထိုးခံတာကေတာ့ အၿမဲတမ္းပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔မွာ ဘာလက္နက္ ဘာအကာ အကြယ္မွမရွိပဲ လုပ္ရတာမို႔ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အခ်ိန္မေရြး အသတ္ခံရႏိုင္တဲ့ အလုပ္ျဖစ္တယ္။”အလုပ္သမား ၂၂ဦးအနက္ အသက္ ၁၆ႏွစ္အရြယ္ ပုသိမ္းမွ လူငယ္တစ္ဦးႏွင့္ ျမ၀တီမွ အသက္ ၁၇  ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္ႏွစ္ဦး တို႔ ပါ၀င္ၾကသည္။ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသူတစ္ဦးျဖစ္ေသာ္ မြန္ျပည္နယ္ က်ိကၠထို မွ ကိုဟန္လင္း က

“က်ေနာ္ ၄လပိုင္းက မဟာခ်ိဳင္မွာ ပုလိပ္အဖမ္းခံရတယ္၊ ျမ၀တီက နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ၀င္းထဲမွာ ျပန္ေရြးခ

 ဘတ္ ၁၅၀၀ မတတ္ႏိုင္လို႔ ပြဲစားနဲ ့ျပန္တက္လာရတယ္။ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ အလုပ္ရံုမွာ လုပ္ရမယ္လို ့ ပြဲစားကေျပာေပမယ့္ အေခ်ာင္ေလွဆိပ္ကိုေရာက္သြားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို  DKBA ၁၄ ဂိတ္ထဲမွာလူ စုေဆာင္းတယ္၊ ေရႊကၠဳကို ကိုေျပာင္းတယ္၊ အဲဒီကမွတစ္ဆင့္  လူ ၅၀/ ၁၀၀ ျပည့္မွ ေရလယ္ကၽြန္း မွာေနတဲ့လမ္းျပေတြက တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ ပို႔တယ္” ဟုေျပာသည္။

           ယခု တစ္ႀကိမ္ ကယ္တင္မႈ၏ ထူးျခားမႈမွာ MAT ႏွင့္ FED အဖြဲ႕တို႔ထံတြင္ အကူညီေတာင္းခံ ထားသည့္ ေရာင္းစား ခံထားရသူတို႔၏ ဓါတ္ပံုႏွင့္ အမည္မ်ားအား အေခ်ာင္ရြာေလွဆိပ္ သူႀကီးအား တင္ျပကာ ၎က ေလွပိုင္ရွင္မ်ားအား ဖုန္းျဖင့္ ဆက္သြယ္လာပို႔ခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။

           ရြာသူႀကီးႏွင့္ AHTD, MAT တို႔က  ေလွပိုင္ ရွင္ႏွင့္ ေလွသူႀကီး(ပိုက္ဆရာ) တို႔ကို အမႈဖြင့္အေရး ယူျခင္းမျပဳရန္သေဘာတူ လုပ္ေဆာင္ၾကရျခင္းျဖစ္ သည္။ MATအဖြဲ႔ကလည္း ေရာင္းစားခံေန ရသူမ်ား ျပန္ လည္ လြတ္ေျမာက္ပါက  ေက်နပ္ေၾကာင္း ကတိျပဳၾကရသည္။ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသူတို႔ကလည္း  ကယ္္ဆယ္ေရးစခန္းထဲတြင္ အက်ိဳး တစ္စံုတရာမရွိပဲ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အမႈရင္ဆိုင္ရမႈတို႔ကို  သိထားၾက သည္ႏွင့္အညီ  လူကုန္ကူးမႈ က်ဴးလြန္သူတို႔အား အမႈဖြင့္ျခင္းမျပဳၾကသျဖင့္လိုအပ္သည့္ မွတ္တမ္းမ်ားျပဳစုၿပီး ပါက ရက္ပိုင္းအတြင္း နယ္စပ္သို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကူညီေဆာင္ရြက္သူမ်ား ေျပာျပခ်က္ အရ သိရွိရသည္။